Geplaatst Ruim 8 jaar geleden stond ze samen met een paardenvriendje los in de piste, blij en sociaal te wezen. In die tijd stond ze ook elke dag met een merrie samen op een wei, ook daar niks aan de hand. Toen in de piste echter, gooide de eigenaar van het paardenvriendje wortels naar ze, waardoor het andere paard nogal hebberig werd en mijn paard vol in haar buik trapte. Sindsdien moet mijn paard niks meer van andere paarden weten; ik heb het jarenlang geprobeerd met alle maten en modellen, groot klein wit bruin zwart dominant onderdanig, zelfs een ezel. Nope, mijn paard bleef heel grumpy, en ik heb uiteindelijk een jaar of 6 geleden de beslissing genomen haar die ruimte te gunnen. Ze werd wel steeds omringd door paarden op de weien rond haar, maar stond er dus niet meer mee samen. Er was er in al die jaren maar eentje die ze over de draad heen soms wel leuk vond. Kroelen deed ze altijd met mij.
Je ziet haar echt denken "haal ze wég". Er was ooit een foto waarop ze één van de kleintjes een stamp gaf, maar die foto was gemeen dus die heb ik verwijderd
Hetzelfde geldt voor de foto waarop ze de buurman echt kei hard in zijn neus beet, en dat paard was ruim 30cm groter dan zijzelf 
Vorig jaar zijn we naar een andere stal verhuisd. Daar stond ze eerst een maandje alleen, en dan geprobeerd met een hele grote dominante ruin. Dat klikte in eerste instantie wel, maar op den duur zag ik mijn paard weer grumpy worden. Deze keer was zij niet de baas; en ze stond echt heel vaak zuur te wezen in een hoekje van de wei. De ruin joeg haar ook weg van de hopen hooi, en als ik de wei in ging kwam hij zich echt opdringen, waarbij hij rustig tussen mij en merrie in kwam staan en haar daarbij letterlijk opzij duwde. Niet leuk om te zien.
In het begin, toen ze hem nog een beetje leuk vond, en hij nog niet té opdringerig was
Lekker zuur weer haha. Met de merrie op de wei naast haar had ze altijd ruzie trouwens
Een paar maanden geleden kwam er op dezelfde stalling een 24/7 wei met schuilstal vrij. Klein stukkie, dus geschikt voor 1 paard, omringd door andere weien met paarden. Aan de ene kant 2 merries waarmee ze eens 1x mee heeft samen gestaan, dat klikte over de draad heen wel vrij goed. Af en toe wel een piep, maar meer ook niet. Aan de andere kant een ruin, zo'n lief sullig braaf type dat altijd kwam neuzen, wat niet altijd door mijn merrie geapprecieerd werd, daar kwam meer gepiep vandaan.
Eerder deze week werd ik benaderd door de staleigenaar, die heel erg tegen zijn zin kwam vragen of ik mijn wei wilde afgeven. De buurman, de ruin, heeft suikterziekte, en staat op een paddock met een afgesloten wei waar hij een uurtje per dag op mag, krijgt elke ochtend een hooinet van de staleigenaar. Nu blijkt een andere stalgenoot haar paard hoefbevangen te zijn, en mag 2 maanden niet op het gras. Vermits mijn wei vrij kort in het gras staat en vooraan een paddockje heeft en dus ook makkelijk opgedeeld kan worden in paddock en wei, én dit paard vanaf nu ook elke ochtend een hooinet moet krijgen van de staleigenaar zou het wel heel handig zijn als dat paard mijn wei zou kunnen krijgen..
Bleh. Was mijn eerste gedachte. Mijn wei ligt lekker dicht tegen de piste en de loods waar al mijn spullen en het hooi/stro staan, dichtbij de parking, Lekker handig dus, en mijn paard staat daar ook gelukkig te wezen. Sinds ze bij die ruin weg is, en 24/7 buiten staat, is ze weer veel gelukkiger. Ze ziet er ook echt weer fantastisch uit, na een moeilijke periode op de vorige stal te hebben doorgemaakt.
Maar. Het gaat om de gezondheid van dat hoefbevangen paard, en moest ik in die situatie zitten zou ik ook echt kei hard hopen op een meewerkende stalgenoot.. Ik heb namelijk qua verzetten geen moeilijk paard, ze hecht zich niet echt aan de buren en staat overal wel op haar gemak, zij geeft niet zoveel om van locatie te veranderen, is daar zelden of nooit van onder de indruk. Ik zou een wei krijgen die een meter of 30 verderop ligt, qua oppervlakte hetzelfde, ook een nette stal en ook met betonnetje voor de stal, lekker veel grasjes waardoor ik sneller van hooi naar gras kan overstappen na de winter en dus ook minder stalgeld moet betalen, naast 2 ruinen. Héél speelse ruinen, ik zie die twee zo graag bezig! Speciaal duo
Gisteren dé dag. Want IK vind het natuurlijk wél spannend, hoewel ik na 9 jaar wel weet wat ik aan haar heb, bij mij zal ze nooit moeilijk doen, maar ja, die buren he
Ze had met haar huidige buren niet echt een speciale band, maar ze had er ook niet echt ruzie mee, in tegenstelling tot met die merrie die naast haar stond toen ze nog met de ruin samen stond. Gisteren dus verhuisd. Ze vond het wel een beetje spannend, maar dat mag. Haar eten nog op de oude wei gegeven, en haar daarna verzet. Toen de ruinen ons onderweg naar daar in de gaten kregen werden die wel druk, wat mijn paard ook wel oppikte, maar ze bleef haar gouwe trouwe brave zelve.Ik heb haar los gelaten, en ze liep vrijwel meteen naar de nieuwe buren. Die waren ook héél nieuwsgierig en enthousiast. Want die merrie van mij, die staat super hengstig
Ze hebben een rondje gegaloppeerd, en verder hebben ze hun tijd vooral plassend en snuivend en snuffelend doorgebracht De stallen zijn opgedeeld door schuttingen die niet helemaal tot tegen het plafond reiken waardoor ze ook in de stal een beetje contact kunnen hebben.Ze staan "samen" te grazen, weliswaar met een draad ertussen, maar ze staan samen. Mijn paard had gisteren na de verhuis nog zero aandacht voor mij, normaal roep ik haar met de borstel in de hand en komt ze meteen naar me toe om gepoetst te worden, maar dat was gisteren niet het geval
Ik ben nog een uurtje blijven rondhangen, heb 1 piep gehoord en verder staan ze dus gezellig samen. Vandaag haar eten in de nieuwe stal gegeven, de buur kwam zijn stal ook binnen en dat is héél dichtbij voor mijn paard, zeker tijdens etenstijd, ook met een schutting er tussen, maar ze reageerde niet op zijn aanwezigheid - wat echt een verbetering is voor haar zure gedrag van een jaar geleden. Gisteren, een rondje samen rennen (ook positief, mijn paard beweegt op haar wei amper, die is altijd heel relaxed
ik heb altijd de minst omgewoelde wei haha)
Beetje kennismaken, ook gisteren
"Oeh mama, hier staan grasjes!"
Etenstijd vandaag (in de winter ligt er stro in de stal)
Neuzen na etenstijd
Wat zouden die elkaar te vertellen hebben, vraag ik me dan af... Er kwam geen enkele piep of plat oor aan te pas!
Tja
Ennnnn hier zijn de merriestreken weer
We zijn vorig jaar verhuisd, omdat ikzelf verhuisd was, en mijn paard dichterbij wilde. Dat was voor ons beide echt de beslissing ooit - mijn paard is zo veel gezonder, gelukkiger en socialer geworden sindsdien!
Heel blij met ons nieuw weitje - ik zal in de winter wel klagen over de lange, modderige weg die ik met de kruiwagen moet afleggen, maar mijn paard is gelukkig, heeft een nette stal en buren die ze leuk vind, en is plots sociaal! En dat op 18-jarige leeftijd, na 8 jaar zuur te zijn geweest! Dus ik ben een blije eigenaar
