Geplaatst 
Op zaterdag de kortste weg heel rustig gereden, 16 km in 2,5 uur, heel veel gestapt. Vera was heel relaxed dus het was ook 2,5 uur genieten. Mijn vader gaat dan mee op de MTB en dan volgt ze hem echt overal, ook langs enge dingen en over viaducten over de snelweg.
Op het wedstrijdterrein aangekomen was mijn vriendin ook al gearriveerd met mijn auto en kreeg Vera een fijne pauze in de schaduw met heel veel gras
Daarna kort losgereden en 2 proeven gestart (L1). Ging best wel fijn!
Toen naar de B&B waar we uitzicht hadden op Vera
en zelf ook lekker gegeten en geslapen.De ochtend daarna Vera weer helemaal gepoetst en de knotjes gerestaureerd. Het had namelijk heel hard geregend en daarna had Vera nog lekker liggen rollen. Op het terrein aangekomen mijn mooie panda weer geïnstalleerd tussen de trailers en vrachtwagens
Toen weer gaan losrijden:
En weer 2 proefjes gestart!
Ik had er nu een iets minder gevoel over maar dat kwam omdat de jury in de auto zat met zijn deuren open en hij praatte zo hard dat ik dingen net wel of net niet kon verstaan. En echt alles wat hij zei interpreteerde ik heel negatief. Ik was er niet meer goed met mijn gedachten bij en had het gevoel weer alles fout te doen. Opzich als ik de filmpjes terug kijk was het zeker niet slecht maar ik was zelf heel negatief geworden (tijdens de proef vooral, daarna ging dat weer weg).
Maar de resultaten waren zeker niet slecht zelfs! Op zaterdag 2 keer 1e met 200,5 en 201,5 punten en op zondag 2e met 203 en de andere proef 200 punten. 8 winstpunten dus en daarmee L2 startgerechtigd. Wel Vond ik het jammer dat een jury die ik had enorm soepel jureert en iedereen met 2 winstpunten naar huis stuurt dus die punten zijn me niet zo heel veel waard. Gelukkig was er op de zaterdag nog een andere jury die me 201,5 punten gaf en 2 weken geleden ook iemand die me 201 gaf dus daarom durf ik nu wel de overstap naar de L2 te maken maar alleen uitgaande van die ene jury zou ik het nog niet durven.
En toen nog de terugweg. Door een kleine omweg te maken konden we een super mooi heidestuk meepakken. Wat heb ik genoten! Prachtige natuur, een vrolijke pony, lekker weer, een heerlijk galopje op mooie zandpaden en lekker relaxed stappen.
Mijn uitzicht:
Blije hyper pony!
Samen met met mijn vader:
En halverwege even nog wat drinken:
Een heerlijke afsluiting van een vermoeiend maar leuk weekend!
En wat ben ik trots op die lieve kleine pony die steeds beter gaat lopen en niet meer onder doet voor de grote paarden. En zo super relaxed dat ze was, dan is het echt genieten om met haar om te gaan (ze kan ook erg nerveus zijn). En natuurlijk super blij dat ik dit gewoon allemaal met Vera mag doen van de eigenaresse!
Proficiat! 
Ik was best trots dat we de proeven redelijk doorkwamen zo voor de eerste keer maar het voelde gespannen en ik had in beide proeven wel grote fouten (Vera wilde de hoek bij de maaier eigenlijk liever niet in). We hadden uiteindelijk 176 en 172.5 punten en waren daarmee 2 keer 5e van de 7 deelnemers. Ik kon me daar helemaal in vinden en was er nog heel blij mee want ik voelde dat er nog veel ruimte voor verbetering was en dat we daarmee zeker in de buurt van de 180 zouden moeten komen dus dat het niet volledig hopeloos was! 
Misschien heb ik er de vorige keer overheen gelezen maar wat is Vera voor paardje? 
