Geplaatst 1.
Ongeveer 6 jaar geleden kreeg ik haar voor mijn verjaardag van mijn ouders. Een lieve Shetlander die bereden was en voor de kar beleerd.
Ze kwam om mijn kudde van 3 paarden in balans te brengen. Dat was een succes.
Verder deed ik niet heel veel met haar. Weleens mennen en er reden weleens kinderen op. Maar ze was wel echt mijn vriendinnetje!
Nu is mijn leven zo veranderd en heb ik na 2 jaar heen en weer rijden eindelijk een fijne pensionplek voor mijn paarden gevonden op een kwartier rijden van mijn huis.
Perfect!
Ik heb alleen de keus gemaakt om Penny niet mee te nemen. Ze zou voor mij dan een beetje een bijpony zijn. En de afgelopen 2 jaar heeft ze zoveel leuke dingen gedaan met mijn bijrijdster en haar buurjongetje. Denk dan aan onderlinge wedstrijdjes en de Eper paardenvierdaagse!
Dus ik vind dat ze het verdient om zoveel aandacht te krijgen.
Daarom heb ik haar aan een stalgenoot gegeven waarvan ik 10000% zeker ben dat zij goed voor haar zorgt. En mijn bijrijdster en buurjongen kunnen dan lekker met Penny bezig blijven.
Ik weet waar ze is en kan haar altijd opzoeken.
Dus nogmaals, lieve Penny vriendin.... heel veel plezier!
Als 'afscheid ' heeft haar nieuwe eigenaar hele mooie foto's van ons gemaakt!
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Houden van is soms ook loslaten....
Welke foto van ons vinden jullie het mooist?
