Bokt.nl

Een jaar geleden maakte ik de keuze om mijn pony Zara op 'pensioen' te zetten vanwege haar gezondheid. Daarmee maakte ik ook de keuze om een tweede pony aan te schaffen als opvolger. Vol goede moed en een beperkt budget ging ik opzoek met maar één echte eis: BRAAF! Aan Zara had ik namelijk genoeg project gehad Met de gedachte om rustig op zoek te gaan, geen haast, bekeek ik meerdere paarden. Een advertentie werd mij meerdere keren doorgestuurd door verschillende personen, maar ik wees hem telkens af.. Want ik vond hem lelijk Uiteindelijk de keuze gemaakt om tóch te gaan kijken, want de tekst was wel exact wat ik zocht.

Niet veel later stond ik daar op stal, tegenover een sneue witte pony die duidelijk in de kudde te grazen genomen werd. Weinig emotie, compleet onbespierd en mager, verschrikkelijke hoeven. Maar wel duidelijk met een heel lief en fijn karakter. Ik wilde hem, ondanks zijn toestand, toch even proefrijden. Uiteraard gebeurde dat met een niet passend zadel, helaas. Conclusie? Top braaf, kent gas, stuur, rem en dat was het. Laten we het er maar niet over hebben HOE we door de bak gingen Niet veel later stond ik met mijn instructrice weer op stal, zodat zij ook even kon oordelen. En yes, groen licht van haar! Nog even goed overlegd en toen een bod gedaan.

En toen was ik ineens nog een paard rijker! Oeps? Iets sneller dan verwacht, want ik zou de week erna op vakantie gaan. Gelukkig allemaal netjes kunnen regelen en mocht ik hem na mijn vakantie ophalen. Zara zou daarmee dus ook verhuizen naar een nieuw plekje, waar ze 24/7 buiten kon staan. En zo kwam dé dag, vrijdag 31 augustus 2018. De dag dat ik mijn nieuwe project ging ophalen en mijn oude project ging verhuizen. Het was heel onwerkelijk en ergens ook wel erg moeilijk. Heel even voelde het alsof ik Zara in de steek zou laten en zou vervangen, maar dat gevoel verdween meteen toen we haar op haar nieuwe plek hadden gebracht. Dit was absoluut de beste keuze

1. De enige keer dat Zara en Finn elkaar ontmoet hebben. Mijn planning was strak. 's Morgens Finn ophalen en naar stal brengen, waar we dan Zara opladen en naar haar nieuwe huisje brengen. Op deze manier kon ik mijn beide paardjes op één foto krijgen.


Toen we Finn ophaalden, heb ik lang zitten nadenken over een plan. Hoe gaan we dit project in vredesnaam aanpakken? Ik stelde een soort stappenplan op, beginnend met een APK:
- Als eerste de hoefsmid. Dat was echt dringend nodig.
- Vervolgens zijn gebit, met 5 jaar had hij nog nooit een tandarts gezien.
- Vet kweken! Veel voer erin stoppen.
- Losmaken door mijn instructrice. Zijn lichaam zat compleet vast door de manier waarop hij gereden werd, hij compenseerde al die tijd namelijk.
- Training oppakken met longeren / lange lijnen, veel rechtuit.

2. En ja, na de eerste behandeling van mijn instructrice stond er toch wel een zielig hoopje paard in de paddock. Ik schrok hier wel van, hij stond hier nog geen week bij mij. Duidelijk aangedaan door zijn behandeling, want dat voelt natuurlijk heel raar.


Na alle basis dingen, konden we beginnen met het rijden oppakken. Ik had op dat moment nog geen zadel, dus begonnen we maar met de barebackpad. Alles behalve ideaal met zo'n onbespierd mager paard Niet veel later kwam de zadelmaker om Zara's oude zadel passend te maken op Finn. En zo konden we half oktober onze training MET zadel starten! Mijn allereerste les van hem is vastgelegd door een goede vriendin van mij (VeraMarjoleine Fotografie):
3.


We waren met zijn allen verbaasd hoe goed hij het rijden oppakte! En dus konden we rustig aan de training gaan oppakken. Ik denk dat je het aardig kan vergelijken met een zadelmak paard doorrijden, Finn begreep nergens iets van. Contact op de teugels? What de fiets. Been aanleggen? Oke been is harder, ongeacht of dat 1 of 2 been is. Stelling en buiging? Isse moeilijk! Galop beginnen we maar niet over, dat was gewoon hilarisch toen.

4. Met kerst kwam een andere vriendin langs (xRoossie95) met wat hilarische kerstartikelen


5. De tijd gaat.. En op 1 januari 2019 galoppeerden wij het nieuwe jaar in. Hier nog in verlichte zit, zodat hij fijn onder mij door kon galopperen.


In deze periode maakte ik ook een moeilijke keuze. Zara stond perfect op haar nieuwe plekje en Finn op zijn plek eigenlijk ook. Maar de reistijd tussen beide stallen liep op tot 45 minuten en met pech nog langer. Met deze gedachten gekozen om een nieuwe stal te zoeken, dichterbij Zara én met binnenbak (met het oog op de toekomst ). En zo geschiedde, dat wij eind januari verhuisden naar een luxe stal mét binnenbak en aan het bos!

6. En de 20x60m buitenbak daar wordt met veel plezier gebruik van gemaakt! Heerlijk, wat een ruimte.


Het oude zadel paste niet meer lekker en ik wilde zelf graag wat anders wegens rugklachten. Dus de portemonnee werd getrokken en Finn werd voorzien van een schijtduur dressuur zadel. Ouch. Maar ach, we konden weer verder trainen.

7. En dus kwam Ryanne langs om wat foto's van ons te maken.


8.


Alleen dressuur is geen reet aan. Dat vinden zowel Finn als ik. Op de nieuwe stal hebben we een losgooibak voor longeren en vrijspringen. Hoewel het materiaal daar wat krakkemikkig is, maken we er graag gebruik van. Blijkt het beest ook nog eens best goed te kunnen springen ook
9.


Ook werd er een heuse fotoshoot gepland. Waarop meneer zijn springkunsten nogmaals liet zien en doodleuk de losgooibak uit sprong. Oke dan??
10.


11.


Gezien hij het springen toch wel leuk vond, bedacht de baas dat een springzadel wel op zijn plaats zou zijn. Want met dat schijtdure dressuur zadel gaan we natuurlijk niet springen Niet veel later deden we onze eerste 'sprongetjes', niet noemenswaardig en vooral hilarisch. Ach, het is een begin.
12.


Nu het rijden toch wel erg goed gaat, wil ik toch wel meer dingen gaan ondernemen. Zoals clinics, lessen, buitenrijden, wedstrijden. Noem het maar op. Wat past daar beter bij dan een trailer? Oeps, da's pech. Spaargeld weg. Ik kocht een Smurf.
13.


En met de Smurf gingen we meteen op pad. Direct 120 kilometer enkele reis naar het zuiden, een Extreme Mountain Trail Clinic. Ontzettend gaaf en zo de moeite waard! Hier bewees Finn weer eens veel te braaf te zijn en alles maar zo te doen zonder twijfel
14.


Het trainen ging verder. De Smurf staat op stal geparkeerd. En dus besloot ik om ons in te schrijven voor een wedstrijdje B dressuur. Gelijk maar officieel, dan is de kop er vanaf. En dus werd Finn klaargemaakt en de Smurf weer aangekoppeld. Een jaar nadat ik dit project kocht, startte wij onze allereerste officiële wedstrijd! Geen winst, met 174.5 en 175.5, maar ontzettend trots. Het ging mij om de ervaring, hij was/is namelijk nog helemaal niet B klaar. Meneer heeft zich veel te braaf gedragen, kijkt nergens van op of om.

15.


Vanaf hier gaat ons avontuur écht beginnen! De training wordt verder opgepakt zodat hij straks wel B-klaar is. Het springen gaan we weer terug oppakken. We gaan zeker niet stilzitten en nog genoeg dingen beleven En uiteraard heb ik nog een miljoen foto's van hem (en Zara), maar zoveel mag ik er niet plaatsen