Titsia schreef:Gini goh spijt... Op dat/dit moment de beste beslissing die ik kon nemen. Ik ben verdrietig om waarom ik het heb gedaan, maar ik lijk het eigenlijk niet te missen, het rijden op zich dan..; Wel het hebben van een doel momenteel... Vroeger leek dat vast te liggen, op tijd bed uit, paardjes doen, niet op vakantie gaan, op tijd bed in voor trainingen of wedstrijden...
Neon wel zo voelt het soms nu ook voor mij als een verademing... Voel me daar soms wel wat ambetant over...
Beslissingen kunnen goed of fout uitpakken, geen probleem want dat gebeurt gewoon maar spijt moet je er nooit van hebben want het hele leven bestaat uit beslissingen nemen. En soms maak je eentje waarvan je achteraf zegt, dat had ik anders kunnen doen. Je hebt, kort gezegd , genoten van die periode uit je leven en nu ga je verder met je leven met een andere invulling. Natuurlijk is het afscheid nemen van dagelijkse omgang met dieren niet leuk maar wel noodzakelijk. Ik denk dat je heimwee hebt naar die onbezorgde periode ipv alles er omheen. Leven lijkt/was soms zo makkelijk in het verleden maar soms veranderd dat en zo te lezen heb je verstandige keuzes gemaakt, voor jezelf en voor de dieren. En dromen houden niet op te bestaan, alleen zal je ze in een andere vorm kunnen nastreven.