
Waar te beginnen, 2018 was geen leuk jaar

Een paar dagen voor kerst 2017 had Bambam gaskoliek. Gelukkig heb ik oplettende stalgenootjes en na een DAbezoekje, medicatie en een paar dagen apart staan was hij weer de oude.
Helaas kreeg hij eind januari weer koliek, tijdens een wandeling ging hij liggen rollen. In het bos dacht ik er verder niet over na, dit gebeurde vaker. Toen hij het op de terugweg op het asfalt deed schrok ik me rot. Niet weer!

Weer een nachtje apart, wat vasten en hij knapte weer op.

Februari kwam en na een paar dagen vakantie kreeg ik een telefoontje van een vriendin waar mijn shetlander jaarling stond. Liberty stond met koliek, terwijl ik druk bezig was om mijn werk af te bellen is mijn vriendin haar trailer gaan halen om Liberty tijdelijk ergens anders onder te brengen. In eerste instantie leek hij op te knappen, maar halverwege de nacht heb ik weer de DA laten komen omdat hij toch weer achteruit leek te gaan. Pas aan het eind van de ochtend ging hij met sprongen vooruit.

Maart, feestmaand. Omdat mijn ouders 40 jaar getrouwd zijn (eigenlijk pas eind april) zouden we met het hele gezin naar Disneyland Parijs gaan. Op de dag van vertrek gooide mn vader roet in het eten door een hartaanval te krijgen. Gelukkig lag hij toen al in de ambulance onderweg naar het ziekenhuis.
Mn ouders bleven aandringen dat mijn oma, mn broer en zijn gezin en ik toch op vakantie moesten gaan. Mn moeders 60ste verjaardag hebben we niet kunnen vieren omdat zij achterbleef bij mn vader.
Maar goed dit is een paardentopic geen mensenwelzijn dus we gaan weer over naar de paarden. Onze trip zou 5 dagen duren, maar mn oma en ik kwamen een dag eerder terug. Wij hadden het wel gehad met de kou en sneeuw in Disneyland. Ik ging de dag erna lekker naar mn eigen huis en stal om mn paardjes gedag te zeggen en ik lag dan ook vroeg in bed. Ik werd een paar uur later gebeld dat ik met spoed naar de wei moest komen, Liberty lag op zn rug met zn pootjes in de lucht, weer koliek. Voor mezelf had ik al besloten dat ik hem naar de kliniek wilde hebben omdat we in de weken daarvoor waarschijnlijk een navelbreuk hadden ontdekt bij hem. Ik wilde dit nog voorleggen bij de DA, maar de koliek was me dus voor.
Bij de kliniek aangekomen bleek hoe ernstig het was, zijn dunne darm was zwaar geïrriteerd. Liberty moest blijven en ik ging met lood in mn schoenen naar huis. Ik zou mn kleine man toch niet nu al kwijtraken? Ik heb geen oog dichtgedaan die nacht.

Gelukkig is hij de nacht goed doorgekomen en toen ik op ziekenbezoek kwam was hij bijna weer de oude. Na overleg met de DA hebben we besloten om hem na het weekend te opereren aan de navelbreuk.

April, omdat alles in sneltreinvaart ging heb ik Bam en Nor verhuisd naar de wei waar Liberty stond. Alleen Liberty stond er nu niet, die moest nog een maand lang beperkt bewegen. Wat hij trouwens voorbeeldig gedaan heeft.


Mei, alledrie mn mannen bij elkaar, wat een heerlijkheid. Liberty en Norvid die samen hun slaapjes deden en Liberty die heel erg naar grote broer Bam opkeek



Juni. Eindelijk iets om naar uit te kijken. Bam en ik gaan naar Luxemburg!

[ITP] Welkom in
Juli. Weer een goede maand, Bam en ik gaan naar Duitsland!

[ITP] Terug in de tijd
Helaas ging mijn inmiddels 25 jarige fjord in gezondheid dan toch achteruit. Hij stond al apart omdat het niet klikte met 1 van de andere paarden en Nor reageerde dit af op de anderen. Ik twijfelde heel erg, laat ik hem nu, een paar dagen voor mn vakantie, inslapen of als we terug komen? Uiteindelijk heb ik er voor gekozen om hem naar het logeeradres van Liberty te brengen waar hij toch weer iets opbloeide.

Augustus. Bam en Liberty verhuisd naar waar Norvid stond. Nog 1 keer al mn mannen samen. Ook nog nasleep van de laatste dag Duitsland waar Bam zijn kootholte openhaalde met zijn halstertouw. Flinke brandwond van de wrijving, het geneest voorspoedig, maar 1 plek was denk ik te diep. Hier groeit geen haar meer.
Ik had eind juli een kort stukje geschreven voor het Shetlandstamboek over de avonturen met Bambam en we zijn gepubliceerd!


September. Het afscheid van Norvid nadert, hij trekt zich steeds meer terug, doet lelijk naar Bam en Lib. Knoop doorgehakt en afspraak gemaakt met de DA.


Oktober. Op de eerste dag van oktober Norvid laten inslapen. Een heel dubbel gevoel de laatste dagen, elke dag kreeg hij zijn favoriete lekkernij, een sinaasappel. Op de dag zelf was hij echt weer helemaal de oude. Lekker ondeugend en hij kwam zelfs weer knuffels halen



Ik wist niet wat ik kon verwachten kwa rouwen van Bam en Lib, maar ik had al besloten om weer terug te gaan naar het oude stekkie van Bam en Nor. De dag voor vertrek gaf Liberty me een hartverzakking, zijn achterknie schoot steeds op slot.

Afijn hij ging inderdaad vooruit en al snel kon ik ze bij de rest van kudde zetten.
Nor was altijd degene die een buffer was tussen andere paarden en Bam, maar nu moest Bam het alleen doen. Met zijn oude kuddegenoten ging het goed, maar 1 van de andere paarden heeft er goed de pest in. Bam heeft verschillende wondjes aan zn achterbenen, inmiddels 2 gescalpeerde plekken die opgezet en pijnlijk zijn. En omdat het nog steeds 2018 is vond ik hem vorige week met een tranend en opgezet oog. Volgens de DA heeft hij waarschijnlijk een klap op zn voorhoofd gehad, hij heeft een kleine beschadiging op zn oog, maar die moet gewoon goed genezen.

Als het goed is heb ik nu zo'n beetje een nieuwe vleugel bij mn DA gesponsord en ik wacht dan ook in spanning de opening af.

Bambam zal verder moeten zonder zijn maatje, opvoeder, zijn grote voorbeeld


Maar kan nu de wijsheid van Norvid doorgeven aan de volgende generatie.


Verder ging mijn auto ook nog 2 keer kapot in dit jaar en had ik ook nog een lekke band.

Met mn vader is alles goed, hij is toen meteen gedotterd en na een aantal weken werd de andere kransslagader gedotterd. Hun huwelijk hebben we maar met een etentje gevierd en de vakantie hebben in het klein overgedaan door naar de Efteling te gaan met zn allen.

Dag knappe man


Op naar een beter 2019
