
Meet Mish:

S.A. Mishkaljiyah
S.A. Tawfiq (v. ZK Kuray) x A.F. Shanaya (Sha Lazio x Anthal)
Arabisch volbloed
Merrie
3 januari 2013
----------
Mish is een jonge merrie van inmiddels 5 jaar. Toen ze bij me kwam was ze een half jaar oud, echt nog veulen. Ik kwam groen van de manege af en zij kende het halster nog niet eens. Meelopen kon ze alleen soort van met een touwtje om de hals. Van zichzelf was ze een nieuwsgierig maar zeer gereserveerd paard, wat bij spanning nogal de arabier uit kon hangen. Staart over de rug, snurkend rondjes racen, en bij stress meteen omhoog komen en zich los proberen te trekken. Ponyvliegeren aan een touwtje, zegmaar. Ze was behoorlijk right brain extravert. Ik, daarentegen, had van grondwerk geen kaas gegeten en had nog nooit een jong paard opgevoed.
Klinkt als een recipe for disaster, dus


Zo is toen ook geschied. Het is allemaal gegaan met ups en downs, want ze kwam zeer slecht uit de opfok. Gezondheid was slecht, ze had trauma's rondom de trailer... en daarna nog meer medische problemen. Ik ben blij dat we haar nog bij ons hebben, want wat heeft zij een hoop meegemaakt.
Maar heel eerlijk, ik ben trots op wat we bereikt hebben tot nu toe. Kijk mee naar wat er gebeurd is de afgelopen paar jaar:
We hebben de eerste jaren van alles met haar ondernomen. Hier mee als handpaard naast onze andere pony Olina:

Een van de eerste keren los onder het zadel:

Mee naar buiten op vele ritten. In groepen, alleen, door verkeer, over de snelweg en de spoorovergang, door de bossen, enzovoorts.

Trainingen met allerlei rare voorwerpen om te zorgen dat je nergens meer van opkijkt.

Ze bouwde spanning op met het opstijgen, en daarom hebben we haar een stukje eigen verantwoordelijkheid gegeven bij het opstappen: zelf jezelf bij het krukje parkeren en daar blijven staan. Zoals op film te zien werkt de hulp in het bos met een op de grond gevonden takje ook prima

Lekker gek doen zonder zadel.

Nog meer naar buiten, de natuur in... en dus ook lekker het water in.

Mee naar een les in-hand trail.

Chillen onder het zadel.

En vooral heel heel heel veel grondwerk. Veel natural horsemanship op basis van o.a. Parelli, gericht op communicatie en ontspanning.

Hier een filmpje, spelend met haar at liberty in onze roundpen, op een luie dag van haar


De eerste keer dat we met haar serieus gingen oefenen met trailerladen kostte het ons anderhalf uur om haar de trailer in te krijgen. De eerste jaren hadden we nooit een trailer ter beschikking om te oefenen, en ging ze er dus alleen maar op om verhuisd te worden. Dat is door een stalbaas ook nog wel eens hardhandig en kordaat gebeurd, en sindsdien vertikte ze om erop te gaan. Veel oefening later presenteer ik jullie: trailerladen met Mish 2.0.
Inmiddels kan ik wel zeggen dat we echt maatjes zijn. Op de grond voelen we elkaar haarfijn aan en kunnen we communiceren bijna puur op intentie en subtiele signalen; ik heb bijna geen zichtbare hulpen meer nodig. Onder het zadel zit er vooral heel veel fysiek werk in omdat ze nog beter in haar lijf moet komen, maar wordt ze ook steeds braver en betrouwbaarder. Soms heeft ze een slechte dag en dan bouwt ze spanning op met rijden, maar verder past ze altijd super goed op me en durven we samen steeds gekkere dingen

Bomproof, zo ver zijn we nog niet en ik weet niet of dat ooit helemaal gaat komen, maar vandaag waren we aan het rijden en zetten een paar motorrijders hun motoren vlak naast de bak ineens vol aan, en ze vertrok geen spier... In het verleden zou ze het liefst de kont eronder gezet hebben en in volle galop weg zijn gespurt... nog steeds op de goede weg dus.

Op naar nog veel meer mooie ritten...

... en een nog betere band tussen ons beiden.

Ben gek op je, lieve poownie
