Askja schreef:'Toen ik de vrouw net passeerde liet zij de hond los op mijn paard', zeg je. Mag ik uit dat 'loslaten op' opmaken dat ze dit opzettelijk deed? Of is hier sprake van een ongelukkige woordkeuze?
De vrouw zit sowieso fout, maar als ze echt de hond losliet met als doel deze achtee jouw paard aan te laten jagen, dan kun je dat zien als bewust een gevaarlijke situatie creëren. Ging er overigens een woordenwisseling aan vooraf, of liet ze out of the blue ineens die hond los?
Ik wachtte tot ze de hond vast had. Toen reed ik langs en ze zei op heel geïrriteerde toon “dan hou ik hem maar weer even vast”
Ik zei hierop “dankje, maar honden mogen hier sowieso niet los” en toen liet ze de hond dus los.
Het gekke is dat ik in bijvoorbeeld het Amsterdamse bos ook wel eens honden achter of rond mijn paard heb en daar heb ik verder geen last van, het is echt puur als de hond op een agressieve manier nadert, echt dat jagen, dat mijn paard zo paniekerig reageert.
De eerste keer wel getuigen, die mensen stonden er met hun neus bovenop en schrokken zich rot. Zij renden gelijk naar me toe zodat ik niet zou opstaan, maar ik was al overeind om achter mijn paard aan te gaan. Helaas was de baas van de hond toen al uit het zicht. Omdat ik verder weinig schade had het er bij gelaten, nu achteraf wel spijt van omdat het probleem steeds groter word.
Afgelopen vrijdag geen getuigen helaas. Ik kwam wel tijdens de vlucht van mijn paard een fietsster tegen, maar de hond was toen al afgehaakt. Ik ben nog een klein stukje terug gereden, maar zag de vrouw met hond niet meer.
Zeggen dat mijn paard trapt vind ik wel een goede. Dan gaat het niet alleen om de veiligheid van mij en mijn paard maar ook om die van hun hond, denk inderdaad dat ze dan de hond wel serieus vast houden.