Abe is van een man uit een dorpje in Friesland, en ik mag met enorm veel dankbaarheid zeggen dat ik nu al 3 jaar lang elke week naar Abe toe kan en hier lekker mag rijden en spelen en genieten!
Een rustig jaartje voor ons, vooral lekker aangekeutelt met grondwerken en heeeerlijke buitenritten gemaakt

Er is dit jaar maar een ongelukje gebeurd en (op wonderlijke wijze) is dit helemaal goed afgelopen!
In Juli ergens zijn onze beide maatjes (mijn beste vriendin en Abe's beste vriend) samen onderuit gegaan en moest ik mijn beste vriendin kermend in de berm achterlaten omdat het paard richting een 80 weg rende. Abe was op dat moment een echte held, luisterde direct naar elke hulp die ik gaf, hoe licht ook
Toen paard kunnen vangen en vriendin naar het ziekenhuis, hier bleek dat haar pees van haar bot was gescheurd en een stuk bot heeft meegenomen...
Gelukkig kan ze nu alles weer en kan het jaar toch goed afgesloten worden!
Abe heeft me in deze jaren zo enorm veel geleerd, hij is heel duidelijk in het spiegelen en dat was in het begin enorm confronterend... Ik werd altijd heel snel boos als iets niet goed ging en Abe kan me dan goed duidelijk maken wanneer het genoeg is geweest, en vervolgens perfect meewerken als ik rustig ben. Abe heeft me ook leren uitzitten, het dressuurwerken in de bak is niks voor ons beide en dat laat hij goed merken
Alles nagekeken en verschillende zadels en barebackpads geprobeerd een jaar geleden maar alles was okay, hij deed het bokken ook alleen in de bak... Gelukkig heb ik ook niks met echte dressuurtraining, soms is het echt nodig maar we genieten nu vooral van de buitenritten.Geniet van de foto's van mijn knappe verzorgpaardje
Mijn beste maatje na wat trainen in de bak in September

En hier een van de vele buitenritten:

Ook hebben we dit jaar het steigeren goed opgepakt en ik kan alleen maar zeggen hoe trots ik ben

En natuurlijk wordt de camera er aan het einde van het jaar bij gepakt:




Al met al, kalm jaartje, op naar nieuwe avonturen in 2018!!