Geplaatst Ik wil jullie graag voorstellen aan mijn prachtige eigen gefokte jaarling.
Ik weet nog heel goed dat ik een paar jaar geleden als onwetende tiener hier een topic opende om dekadvies in te winnen voor mijn merrie Venthe (Numero Uno x Garant).
Het was mijn grote pennydroom om uit mijn eigen merrie die inmiddels alweer bijna 13 jaar in mijn bezit is te laten dekken.
Venthe is mijn once in a life time horse. In heb werkelijk waar bijna alles met haar gedaan en geleerd. Ik kwam net van de manegeponys af toen ik haar als 3 jarige kreeg. We begonnen allebei groen aan ons avontuur.
Maar goed als toen ze 14 werd was het dan eindelijk zover en liet ik haar dekken. Na lang wikken en wegen ben ik gegaan voor de hengst Arezzo VDL.
Tuurlijk liet mijn merrie me nog 2 weken langer in spanning maar na een bevalling was ze daar dan eindelijk! Lenthe
geboren op de 1e dag van de zomer.
Ik was/ben het gelukkigste meisje op aarde! Qua karakter een kopie van haar moeder. Brutaal, bloed en alert maar wel op de juiste manier. Een meewerker en een knuffelkont.
Ze groeide als kool en toen ze haar veulenvacht kwijt begon te raken kwamen er zwarte benen en zwarte manen onder haar rode haren vandaan. Mijn vosmerrie blijkt een bruine te zijn! Elke dag werd ik vrolijk begroet door mijn merrie en deze blije kikker hier
Maar goed ook kleine baby's worden groot. Dus eind oktober was het tijd om haar af te spenen. Met het grootste gemak liep ze met haar mama de trailer op, in nog geen 2 min was het klusje geklaard. Tja daar sta je dan moederziel alleen in je nieuwe huisje..
Gelukkig vond ze al snel haar plekje in het kleine koppel
Inmiddels januari 2017 en de eerste sneeuw was een feit!
Helaas sloeg in februari het noodlot toe... ik werd gebeld door de mensen waar mijn kleine Lenthe staat. Ze was niet helemaal zichzelf normaal altijd haantje de voorste maar nu kwam ze als laatste haar stal uit. Ik heb meteen de DA gebeld, ookal wist ik nog niet eens of er echt wat aan de hand was maar mijn gevoel schreeuwde dat het fouteboel zou zijn. Toen ik aankwam op stal stond ze er inderdaad een beetje verloren bij in de padock maar nog niet zo zeer dat je alarmbellen af zouden gaan. Echter na 10 min zag je haar verslechteren; rollen, niet meer willen lopen en opeens extreem zweten. Koliek... wat was ik blij dat de DA al onderweg was! Toen hij aankwam meteen verdoving en een sonde erin. Gespoeld met parrafine en pijnstilling erin. Vervolgens alleen gezet in een zaagselbox. En daar stond ze dan alleen met koliek en zelfs door de verdoving heen totaal over de rooie omdat ze alleen was. De dierenarts kon verder niks doen... wachten. De pijnstilling werkt 6 uur, wanneer deze is uitgewerkt en er veranderd niks dan word de kans heel klein dat ze het haalt. Ik wist niet wat me overkwam, mijn kleine meisje niet nu al!!
Gelukkig sloeg mijn vechtertje zich er doorheen en na 6 uur stond ze rustig in haar stal. We hebben haar nog 2 dagen apart gehouden en het voeren langzaam opgebouwd voordat we haar we terug gezet hebben bij haar vriendinnetjes
Ze knapte snel op en groeide vervolgens weer vrolijk verder!
Op 21 juni werd ze dan echt 1 jaar. Inmiddels genoot ze samen met haar vriendin van het weide seizoen.
Ook kwam een nichtje van mij langs om onze jaarlingen en inmiddels nieuw geboren veulens vast te leggen.
En we maken weer even een sprongetje in de tijd. Inmiddels staat ze 's nachts weer op stal en overdag in de paddock. Helaas is deze woeste woellie niet zo zuinig op zichzelf en haalden we haar op een dag met een fikse snee op haar kogel rechts achter uit de paddock. Het bloede als een rund! De DA kon het niet hechten omdat het op zo'n beweeglijke plek zat. Dus een week met verband op stal gestaan en daarna moest het van binnen uit helen... zolang het niet dicht zat moest ze op stal blijven staan. Het arme moppie gedroeg zich voorbeeldig maar werd natuurlijk wel stuiter fris. Besloten om haar dan maar een beetje aan de hand te stappen. Nooit echt geoefend dus dat werd een uitdaging. Maat niets bleek minder waar ondanks haar frisheid bleef ze braaf naast me lopen.
Het heeft uiteindelijk 4 weken geduurd voor het helemaal dicht zat. Inmiddels staat ze weer lekker met haar vriendin in de paddock en werd er afgelopen week natuurlijk weer genoten van de sneeuw!!
Ik hoop dat ze iets zuiniger word op zichzelf haha. Ik kan niet wachten om met haar aan de slag te gaan! Mijn mooie Venthe en Lenthe samen op stal. Het grootste geluk
You're more then I ever could ask for
