2017 Was een jaar waarin ik mijn grootste vriendin verloor en het verlies een plekje moest geven en verwerken en een jaar waarin ik opnieuw maatjes ben geworden met een haflinger.
Dit jaaroverzicht zal dan ook niet zo'n lange terugblik worden als normaal, pas na 8 maanden kon ik het aan om naar een mogelijk nieuw paard te gaan kijken. In de tussentijd heb ik uiteraard nog wel gereden want dit kon ik niet missen maar een nieuwe vriendschap aangaan kostte even wat tijd.
Januari
Laten we bij het begin beginnen, januari, een nieuw jaar, nieuwe doelen en nieuwe kansen.

Helaas kwam hieraan heel snel een einde.
Op 11 januari wilde ik gaan rijden op Marlijn en zag ik dat het goed mis was.
Voor het hele verhaal verwijs ik naar het IM topic : [IM] Vaarwel vriendinnetje.. *Marlijn* 14-05-2001 ~ 11-01-2017
's Avonds nog heb ik haar zien vechten en heeft ze in mijn armen haar laatste adem uitgeblazen.
Gehuild, geschreeuwd, gescholden... maar ze kwam niet terug..


Een periode van veel verdriet brak aan, waarom mijn vriendinnetje? hoe? wat is er gebeurd?
Februari
Gelukkig waren daar mijn 2 'waakhonden' zoals ze door de familie genoemd worden

Ook zij hadden een verdriet te verwerken, na 6 jaar ineens weer samen in de wei.
Ze trokken ineens enorm naar elkaar toe en waar Sanne altijd dikke maatjes was met Marlijn moest ze het nu weer met Iris alleen doen.
Toen er sneeuw lag en ik dus maar al te graag foto's wilde maken waren zij mijn slachtoffer.

Maart
Ik reed een paar andere paarden bij waardoor ik toch meerdere keren per week wat te rijden had, maar dit was uiteraard niet hetzelfde..
Ook was ik in deze maand jarig en heb ik een prachtige ring van het haar van Marlijn en nog meerdere foto herinneringen gekregen die in mijn kamer pronken nu.

April
Ik reed voor de vriendin van mijn neef haar haflinger, zij had gezondheidsklachten en ik even niks om handen dus dit was voor allebei een fijne oplossing.
Tutten en poetsen kon ze nog wel en hier haalde zij haar voldoening uit en ik zorgde voor de beweging, een oefenwedstrijd was dus voor beide een leuk uitje!
En zo gingen we op pad voor de paaseicup.


En ook mijn instructrice dacht aan mij! Regelmatig gingen we op zondagmiddag een buitenritje maken met haar paarden, even uitwaaien! Zo gingen we in april naar het Mastbos, heerlijk!

Mei
Langzaam maar zeker keek ik wat rond op internet naar een nieuw maatje, maar niks voldeed aan mijn eisen of trok mij aan..
Juni/Juli
Ook had ik op de stal waar ik altijd al kwam rijden met Marlijn een paard te rijden.
Met hem heb ik ook regelmatig het rondje gereden wat Marlijn en ik ook altijd deden, maar het was niet hetzelfde.. ik begon een eigen blondje steeds meer te missen in plaats van minder.
Stiekem keek Marlijn wel eens met mij mee..


Augustus
Ik kreeg in de gaten dat ik eigenlijk gewoon klaar was voor wat anders en ik begon dus meer te zoeken en rond te mailen.
Een tijd terug had ik gereageerd op een haflinger van de Kymmelshof, dit was echter niet wat ik zocht maar ze zouden aan mij blijven denken, en dat bleek!
Deze maand kreeg ik een appje met foto's van een 3 jarige merrie, eigen fok, super braaf en net een paar weken onder het zadel. Ze stond nog niet op internet te koop maar ze moesten bij haar gelijk aan mijn berichtje denken.
Foto's en filmpjes een paar keer bekeken, goed nagedacht, advies gevraagd en toen op een zaterdag toch maar de reis naar groningen gemaakt, ik moest tenslotte toch een keer ergens gaan kijken.
Na haar los te hebben zien lopen en onder een ander wilde ik er wel op!
Bij het opstappen voelde het gelijk vertrouwd, ik was nog een beetje huiverig omdat ze zo kort onder het zadel was maar dit verdween gelijk, zij gaf mij zoveel vertrouwen, dit zou d'r wel eens kunnen zijn!
Afgezadeld, gepraat en met een hoop om over na te denken weer naar huis.

Zondagavond gezegd dat ik haar wilde laten keuren en wanneer deze goed was ik haar wilde hebben, dit voelde goed en ik wist niet waarom ik nog verder zou moeten zoeken.
De dag daarna is ze goedgekeurd en dinsdagavond kreeg ik een berichtje dat ze haar de volgende dag konden komen brengen! Wow! Dat was even schakelen, ineens had ik gewoon bijna weer een paard!
En zo stond ik de volgende dag met mijn nieuwe topper, Tailermade, in mijn eigen wei! Ontzettend dubbel maar wat een heerlijk gevoel!


En toen volgden de vele eerste keren; de eerste keren met de andere pony's in de wei, de eerste keer over de dijk naar stal, de eerste keer thuis rijden, de eerste keer lessen.
En het leukste was nog, alles ging goed!
Het uitzicht in de wei was weer als vanouds, het blondje met haar 2 bodyguards.

Want ook al worden ze soms gek van haar gekleuter en gespeel, als ze iets spannend vindt komen ze mooi naast of voor haar staan, de helden!

En ook na de eerste keer les kon ik niet anders dan trots zijn, want wat doet ze het goed en pakt ze alles makkelijk op!

September
En dan was er nog iets waar ze toch zeker wel geschikt voor moest zijn, buitenrijden!
Toch best spannend met zo'n jonkie, want hoe zal ze reageren op alles? Heb ik m'n rem en stuur wel genoeg bevestigd? Verpruts ik het nu niet?
Maar daar gingen we, vriend op de fiets mee en op pad, het rondje rijden wat ik met Marlijn ook altijd deed.
En wat deed ze het goed! Ze gaf geen kick! En toen kwamen de tranen weer... want de laatste keer dat ik precies zo reed met mijn vriend was op 2e kerstdag, met Marlijn.
Toen dit eruit was leek het wel of we pas echt aan alles konden gaan beginnen, een tijdperk afgesloten en klaar voor een nieuw avontuur!

Oktober
Iedere week hadden we les en iedere dag leerden we elkaar beter kennen.
Het ging steeds beter en eigenlijk ging alles vanzelf!
Dat ik met een kleuter te maken had werd wel duidelijk want alles wat al jaaaaren niet kapot te krijgen was kreeg Tailer kapot, tot grote ergernis van mijn vader

Gelukkig kan ze met haar puppyogen en gekroel een hoop goed maken


November
Ook deze maand werd er weer heel wat af gekroeld, gepoetst, gereden en gelongeerd. En ook hoorde daar ons tweede buitenritje bij!
Maar ook een natte maand. De tuinslang is dus ook niet eng meer na al dat benen afspoelen.
En een maand waarin we voor het eerst onder de man terug naar huis reden vanaf de bak. Overdag maar ook in het donker met onze feestverlichting, ze geeft geen kick!
December
En dan komen we alweer bij de laatste maand van dit bijzondere jaar.
Aan de ene kant een jaar wat ik het liefste over had willen slaan maar aan de andere kant ook een jaar waarin ik mooie kansen heb gekregen en een super lief nieuw maatje gevonden heb waar ik onwijs veel plezier mee heb.

Ook het rijden gaat elke keer weer beter en beter en ze leert zo ontzettend snel!
We rijden/longeren 3x in de week en elke keer is weer een feestje, wat een fijn dier is dit!

Wat had ik mij afgelopen jaar anders voorgesteld... Marlijn en ik zouden onze punten voor het M1 gaan halen, we zouden heerlijke ritjes gaan maken, we zouden genieten....

Maar we gaan nu op naar 2018, een jaar waarin we weer helemaal onderaan in de B zullen gaan beginnen, we hopelijk ook heerlijke buitenritjes kunnen gaan maken alleen en waarin we sowieso dubbel en dwars gaan genieten want voor je het weet is het voorbij..
