Geplaatst Ik viel voor wat dunne tinker-billen op marktplaats. Wauw. Dat was 'm, die kont hoorde bij mij. Hij bleek echter als hobby dwergwerpen (shet slingeren) te hebben. Misschien was die kont toch niet zo geschikt voor mij...
De stal eigenaresse ging met iemand anders kijken voor een paardje. Dat bleek een tinker, en niet zomaar eentje! Dat was 'mijn' kont! Zij schatte hem in als voernijd-mannetje (hij bleek toch wel erg schraal). Zo gezegd, zo gekocht. 11 januari kwam hij aan, mijn eerste eigen paard! (toen nog samen met stal eigenaresse gekocht)
Met 16 jaar, zo toch maar een iele Sjakie..:
Hij was dun, had slechte hoeven, rotstraal en hele dikke benen. Hij kon wel goed lopen; door- en over je heen waren geen probleem.
Hij hield ook van testen;
-mijn reflexen, met een wel heel ad-hoc gebitscontrole
- de stalen neuzen in mijn schoenen
- de trekkracht van halsters en halstertouwen hebben we samen getest
- of ik twee achterhoeven tegelijk kon controleren
- de stevigheid van weidepalen (rip paaltjes)
- de stevigheid van het hek (rip hek)
- de stevigheid van emmers
- de stevigheid van dekens
- mijn gevoel voor humor
We hadden na een week een geplastificeerd blaadje gemaakt, met deze foto:
en daaronder 'wij zijn al (in te vullen dagen) ongevallen vrij!'
Tanker eh- tinker Sjakie's kenmerkende aanval. Hij verdiende hiermee de bijnaam 'kawasjakie'.
Hij leek via gevonden online informatie niet samen te kunnen staan met paarden, te bijten met poetsen, singelnijd te hebben... hij staat bij ons een heel blij paard te wezen in de kudde, houdt van kriebelen, poetsen, friemelen, en met de juiste singel en rustig aansingelen 0 singelnijd.
Sjaak kreeg supplementen, eten, manieren bijgebracht, hoefverzorging, daarna osteopathische en daarna cranio 'sjaakraal' behandeling van onze kanjer, steun en toeverlaat Dana:
Met wat kilo's eraan werd het tijd zadels te passen. Wederom met de hulp van de stal eigenaresse, wiens tuig, dekjes, onderlagen, alles ik mocht lenen. Ongelofelijk; wát een mens.
Sjaak werd steeds meer de lieve eikel die hij nu is, met een duidelijke mening- heerlijk!
Het gras aan de andere kant bleek toch groener...
Nee- geen grappige foto... we hebben een stevige pets op de stroomdraad gezet.
Hij bleef kampioen kwaad kijken:
Is heerlijk onderzoekend (hij liep los, teugels zijn dus niet van hem)
En onze eerste buitenritjes waren vol spanning, inhouden, draaien, terug, achteruit, vooruit... maar nu zijn we in 'geniet modus'
Hij vindt het nogsteeds gezellig om mee te kijken als je wat aan het doen bent. Hij sloopt, wij maken
Het was voor Sjaak (vroeger Tamo), een bewogen jaar. Eentje waar hij gelukkig een nieuwe weg is in geslagen, samen met mij. Hij is inmiddels mijn lieve kleine knullie
We hebben nog een heeeeele lange weg te gaan, en daar gaan we samen van genieten! 
wat heb je dat ongelooflijk leuk geschreven! Met de humor zit het wel goed bij jullie 
