Geplaatst Flynn en ik maakten vooral veel mooie buitenritten, zowel in onze eigen omgeving:
Als in de bossen rondom Buinen:
Op een zeker moment besloten we dat het een goed idee was om bij veulentjes bij de Irish Tinker Stable in Ees te kijken. Ik heb Jessie daar in 2005 gekocht en Flynn zijn paps heeft daar heel lang op stal gedaan. Veulentjes kíjken, níet! kopen.
Uhu
Ik kwam, ik zag en zij overwon. Voor ik het wist stamelde ik 's avonds in de telefoon dat ik haar toch wel erg graag wilde kopen. Ouders in alle staten, iedereen op stal door het dolle heen en ik droomde van drie generaties in de wei: Jessie, Flynn en Feyre.
Feyre groeide, en groeide. En groeide. En groeide. En groeide.
Ondertussen zorgde Jes nog voor een hartverzakking door ineens stok- en stokkreupel in de wei te staan. Een hoefzweer, volgens de DA. Laten weken, en na een paar dagen was het weer klaar.
In augustus begon het te knagen. Ze liep niet echt lekker mee, was niet meer zoals ze was en haar ogen stonden moe. Halverwege augustus wilde ik een rondje met haar wandelen, en ze stond om de paar meter stil. Ze wilde niet. fiets. DA gebeld, metacam opgehaald en dat twee weken aangezien.
Tijdens een evenement bij ons op stal stond ze weer heel wijs te zijn achter het draad:
Maar het werd meer en meer duidelijk, goed ging het niet meer. De metacam toonde aan hoeveel pijn ze eigenlijk had. En toen heb ik de zwaarste beslissing in mijn leven genomen, en de DA gebeld of ze Jessie wilde laten in slapen. Dat was maandag, donderdag zou ze komen. Maandagavond heeft vriendin Imre nog hele mooie foto's van ons gemaakt:
En toen was ze er niet meer. Na vijftien jaar lief en leed te hebben gedeeld was daar het gapende gat van het verlies. Ik heb onderschat hoe hard de klap zou zijn, hoe erg ik haar zou missen en hoe ontzettend kút het leven zonder haar is. Gelukkig heb ik ontzéttend lieve mensen om me heen, heb ik haar zoon nog en een gouden lollig meiske wat sinds afgelopen weekend bij ons woont. Dat helpt zeker, hoewel het gat even groot blijft.
Feyre staat nou bij Flynn, en na een wat verontwaardigd (Flynn) begin vinden ze elkaar nou best wel geslaagd
En nou staan ze gezellig samen om het hooi heen. Mijn prachtige duo. Mijn grote steun en toeverlaat die steeds meer op zijn moeder gaat lijken, en het gouden randje aan deze donkere, héle donkere periode.
) Ik hoop dat het verdriet langzaamaan een plekje kan krijgen en 2018 een heerlijk jaar wordt met je 2 bolletjes wol 
op het juiste moment kwam ze in jouw leven om in de moeilijkste tijd jouw gouden randje te kunnen zijn.
Gelukkig zijn er grijze en gouden bolletjes om heel veel van te houden!
en wat fijn dat je haar zoon en aanwinst Feyre hebt. Heel dubbel natuurlijk maar wat een prachtig stel heb je. 
