Vandaag maakte ik me weer iets mee.. De dochter (6j denk ik?) van de eigenaar op stal heeft een tijdje geleden een kleine pony gekregen. Een 20 jarig vos pony'tje en om eerlijk te zijn wel echt met een gouden hart.. Klein meisje hobbelt er alleen mee rond in de piste tussen de grote paarden. Vosje laat alles flink doen en laat het maar over zich heen komen.. tot vandaag.
Meisje vroeg om te voetjes uit te krabben van de pony omdat ze dat nog niet zelf kan en zo lief als ik ben doe ik dat. Voorste voetjes gingen makkelijk. Dan kwam ik aan de linkerachter voet. Ik tilde die op om uit te krabben en die zaten vol hard slijk. Dat duurt dus wel even voor je die terug mooi schoon hebt. Terwijl ik aan het uitkrabben was, trok Vosje steeds zijn voet weg maar zo koppig als ik ben hou ik die vast. Op een gegeven moment laat ik toch de voet los omdat ik het niet kan houden. Vosje zet zijn voet neer en trapt kei hard naar achter. Die uitval had ik niet zijn aankomen en op de een of andere manier komt die hoef (+ ijzer) kei hard tegen de achterkant van mij knie aan.. En nee, ik ben groot en wijs genoeg om niet vlak achter een paard gestaan. Ik weet nog altijd niet hoe dat gebeurd is.
Nu lig ik dus kreupel op mijn bed en heb al een hele tube Flexium op de achterkant van mijn knie gesmeerd..
Zo zie je maar.. Zelfs de allerliefste kinderpony's kunnen er soms genoeg van hebben.. OEPS..
Liefs
Ponymens