Geplaatst Ik weet het nog als de dag van gisteren.. Flint was de avond van tevoren al gebracht zodat hij direct de volgende ochtend gekeurd kon worden. Gelukkig kwam de dierenarts al vroeg, want het was 20 juli 2016 een bloedhete dag! En nadat hij met vlag en wimpel door de (klinische) keuring kwam was het dan echt écht zo: ik heb een eigen paard
. Vandaag dus precies 1 jaar geleden. Flint is al een jaar lang bij mij. En in dit jaar hebben we onwijs veel leuks gedaan. Aan de hand van oortjes-foto wil ik mijn jaar met Flint graag met jullie delen!
Al snel gingen we op pad: lekker het bos in en de hei op!
Ik moest in de zomer eigenlijk stiekem druk zijn met mijn scriptie, maar met al die mooie zomerdagen was ik vaker buiten te vinden dan thuis achter de computer...
Al snel gingen we voor het eerst een bitloos blokje om:
(toch wel echt een geluksmomentje.. super paard!)
Helaas kwam aan alle warmte een einde en begon het toch echt herfst te worden.. maar dat weerhield ons er niet van om ook nu op pad te gaan. Gewapend met sjaal én natuurlijk een camera voor nóg meer oortjes:
Na onze verhuizing naar een nieuwe stal trainden we lekker door. Als het écht slecht weer was lekker binnen waar het warm(er) en droog is. Maar ook in het winter-zonnetje is het heerlijk buiten rijden.
Vaak gingen we alleen naar buiten, maar ook met stalgenootjes en vriendinnen zijn de nodige kilometers afgelegd. Is stiekem toch ook wel heel gezellig!
Inmiddels hebben we de kleine-bitloze-blokjes-om uitgebreid naar uren slenteren door het bos. Dit zijn de ritjes waar ik écht het meest van geniet. Ik blijf het magisch vinden om zo maar met enkel een touwhalster om op pad te gaan. Op die momenten besef ik mij pas echt wat een goed team we zijn (geworden).
Het maakt niet uit hoe vaak ik opstap of hoe vaak we hetzelfde bospad inslaan, ik kan nooit genoeg krijgen van Flint zn oortjes. Flint krijgt ook nooit genoeg van het bos: ze staan altijd op standje vrolijk!
En soms, wanneer het licht precies goed valt of we ergens heen zijn gereden waar we anders nooit komen, worden de oortjes-foto's een stukje bijzonderder:
Om af te sluiten een foto van onze rit van vanmiddag. Een bosrit stond eigenlijk niet op de planning, maar we hadden deze milestone eigenlijk op geen betere manier kunnen vieren!
Ik kan niet wachten op onze volgende milestone.. dat er nog maar héél veel mogen volgen! Wat ben ik trots op mijn puppypaard dat ik langzaam zie opgroeien tot best-wel-stoer-niet-meer-zo-heel-erg-puppy-paard!
