Normaal doe ik met Santi historische dressuur en rossfechten wat ook ‘werk’gerichte disciplines zijn, dus dat had wel wat overeenkomsten.
Op vrijdag was hij wel wat gespannen. Hij gaat vaak mee op pad, maar dan kan hij op locatie altijd nog wel een beetje acclimatiseren. Nu was het hup, van de trailer af, zadel erop en aan de bak, haha. In de eerste instantie vond hij veel van de obstakels wel spannend, maar deed het toch allemaal. Wat erg leuk was, was dat Antonio de fokker van Santi goed kent en het heel leuk vond om een JF Lusitano in Nederland te zien.
Foto’s van de clinic zijn gemaakt door Esther Kok.
Ik had verwacht dat hij de brug eng zou vinden maar die vond hij eigenlijk wel prima.

De kan overzetten vond hij daarentegen erg spannend vanwege het metalige geluid wat dat maakte (vooral grappig aangezien ik dus normaal aan zwaardvechten te paard met hem doe, dus hij is best wel gewend aan metalige geluiden rondom zijn hoofd, de sukkel
). 
Het allermooist vond hij de cattlepen, lekker scheuren. Helaas bleek deze bij de wedstrijd alleen in stap te mogen en toen vond Santi het maar onzinnig dat we er niet hard doorheen mochten.
Na de clinic zijn we terug naar huis gegaan zodat Santi op z’n vertrouwde stal kon slapen. De volgende dag begon alweer vroeg, met hengstenvlechten en vaquero staartknopen. En toen weer op pad! We waren een beetje aan de late kant dus het was een beetje gehaast, maar uiteindelijk zat ik in mijn Portugese rijkostuum op een glimmend en traditioneel opgetoomd paard.
En toen de dressuurproef. Die ik niet echt geoefend had (
), dus ik was a) toch al nerveus en b) nog nerveuzer omdat ik bang was dat ik de volgorde van de proef zou vergeten. Foto’s van de wedstrijd zijn gemaakt door Amanda Melchior.
Santi’s mooie koppie.

Dit vind ik ook een gave plaat.

Bij het groeten. Santi vond al die aandacht wel leuk. Deze foto is ook echt zó hem, en ook heel rastypisch. Vurig en edel, zoals een Lusitano hoort te zijn. Ik denk erover om deze foto uit te laten vergroten.

Stukje galop. Voor galop had ik de hoogste scores op m'n protocol. Helaas begon hij bij de overgang naar draf met vliegende wissels te strooien (daar trainen we momenteel op en blijkbaar wilde hij graag even showen hoe mooi hij dat wel niet kan
). 
Schattig drafje. Draf is niet zijn beste gang, maar tijdens de proef ging het best lekker en later lukte zelfs het strekken over de diagonaal best aardig.

Zelfingenomen Lusitano hoort het jury commentaar aan.

’s Middags de stijltrail. Santi was zo ontzettend zen, maar wel erg voorwaarts. Dat had het enige jury commentaar tot gevolg dat ik echt als niet terecht ervaarde, namelijk dat hij nerveus was en dat was hij tijdens de trail (gelukkig juist) niet! Zelfs niet bij de superenge kan.



De trail ging voor mijn gevoel echt lekker. Wat ik lastig vond waren de vele eenvoudige wissels (bijvoorkeur over stap) met een paard dat vliegende wissels in zijn systeem heeft en dat eigenlijk wel een stuk makkelijker vindt dan terug moeten schakelen. De slalom had in draf gemogen maar ik wilde hem toch in galop proberen dus nam het risico, helaas waren we het daar niet helemaal met elkaar eens. Verder ging hij bij het achterwaarts in een bloempot staan, maar ik was wel heel trots dat hij daar vrij rustig onderbleef. En het allerschattigst (maar wel heel fout) was dat hij bij het overzetten van de kan een piaffe aanbood.
Al met al een leuke dag, ik ben echt heel trots op hem.
Veel geleerd, veel ervaring opgedaan, en vooral veel lol gehad. En uiteindelijk nog beloond met een 12e plek van de 21 deelnemers.
We hebben nu wel de smaak te pakken, dus hopelijk binnenkort weer eens ergens een clinic of wedstrijdje doen!
En verknallen van je eenvoudige wissels wordt in de 2 harder afgestraft dan in de 1.
NIet?? oh ik dacht dat je dat wou. Nou vooooooruit dan ga ik wel stilstaan
En bij de prijsuitreiking werd ook nog herhaald dat hij "wel een beetje stressig"was, haha.