Geplaatst Lang leve facebook!
En zo kwam een vriendin van mij op het idee om bij haar een treffen te organiseren
Het werd een internationaal treffen met Duiters, Belgen en Nederlanders, van Amsterdam, Hebscheid tot Karlsruhe.
De groep was niet enorm groot maar krijgt volgend jaar een vervolg en ik vrees dat het dan minstens het dubbele aantal zal zijn.
Langoor van Hebscheid Longear Trails , was zo lief om haar muildieren ter beschikking te stellen zodat ik op Bambam(Pre muil) kon rijden.
Verder waren Tizanne en Aurore mee (Fjord muilen) en Dakota (Ardenner muil)
We waren te gast op de Triple Mountain Ranch in Hellenthal en dit was de slaapplek van de Nederlandstaligen waaronder Langoor.
Vrijdag was aankomst en elkaar leren kennen , vooral onder een heerlijke maaltijd gemaakt door Iris , de gastvrouw.
Zaterdag was er een rit van 10.5 km met 4 ruiters en 4 mensen met dieren aan de hand.
Diep diep respect voor de wandelaars want het was afzien.
Muildieren zijn de ideale klimmers, ik was blij dat ik in het zadel zat.
Nog wat grauw bij vertrek, al snel kwam de zon door.
De voorhoede
en de achterhoede met voorop 2 Welsh cob muilen
Schitterende omgeving om in te rijden.
En natuurlijk wachten we op elkaar.
De pauzeplek kwam in zicht, een prachtige burcht genaamd Reifferscheid.
De 4 musketiers
Weer even wachten op de dapperen onder ons.
De hele groep bij elkaar , bijna weer terug.
Toen alle dieren verzorgt waren was er feestavond met heerlijke eigen gemaakte hamburgers en extra muildier en ezel-mensen op bezoek.
Ik heb zo'n idee dat zij er volgend jaar ook bij zijn met hun muildieren.
Na een goede nachtrust en snachts een flinke plens regen , vertrokken de eerste mensen terug naar huis.
Ze kwamen van het verste en hadden nog een flinke trip te gaan.
De rest had nog wel zin in een klein ritje.
Er werd geruild met dieren, liep de eene zaterdag met zijn ezel, vandaag voor het eerst op een muildier.
Ik had deze dag mijn eigen zadel opgelegd, een boomloos Bob Marshal zadel wat een maatje (minstens) groter was als het zadel wat bij Bambam hoorde .
Tijdens de rit kwamen we bij een beekje en allemaal liepen ze er zo in.
En tenslotte de laatste klim door het bos terug naar de Ranch.
Toen zat het er helaas weer op, werden er namen en telefoonnummers uitgewisseld en vertrok iedereen weer naar huis.
We kunnen nu al niet wachten op volgend jaar
ps Valt niet mee om uit de enorme berg foto's maar 15 uit te zoeken
mede mule addict (\_/) 
