Verdwijn in mijn gedachten.
Ik kan niet denken aan een leven,
in een wereld zonder jou"

Na 10 jaar vol liefde en geluk, heeft de pech bij ons vorig jaar hard ingeslagen..
In maart 2016 liep Nibbit van de een op de andere dag kreupel. Aanvankelijk dacht ik er niet veel bij, hij zal wel lekker gek hebben gedaan in de wei. Na een paar weken rustig aan te hebben gedaan was er weinig verbetering en besloot ik de dierenarts erbij te halen. Nibbit bleek een scheur in zijn pees te hebben en volgens de dierenarts had hij ook veel pijn. Hij moest voor een hele lange tijd op stalrust, iets dat letterlijk mijn hart brak gezien Nib zijn avontuurlijke aard. De timing was ook ronduit verschrikkelijk. Voor mijn studie zou ik een halfjaar in Amsterdam gaan studeren en de planning was om mijn kleine aap uiteraard mee te nemen. Echter besefte ik dat een nieuwe omgeving geen goed idee was als hij zoveel mogelijk rust moest nemen. Ik moest de moeilijke keuze maken om Nibbit in het verre Maastricht te laten en in mijn eentje het avontuur in de grote stad aan te gaan. Daarnaast was ik ook bang dat Nibbit de tent zou afbreken als hij op stalrust moest. Hij is normaal een bonk vol energie en enthousiasme.. Wonder boven wonder was hij enorm rustig en ook met het stappen aan de hand was het een mak kuiken. Enerzijds een opluchting, anderzijds was dit niet de Nibbit die ik gewend was.
Terwijl ik in Amsterdam zat kreeg ik veel foto's van Nibbit opgestuurd. Uiteraard kwam ik hem regelmatig opzoeken, maar dit voelde elke keer heel dubbel.
Nibbit was ondertussen dikke vriendjes geworden met het zoontje van de staleigenaar!

Toen mijn tijd erop zat in Amsterdam, was jij ook zo goed als hersteld. In dat halfjaar ben je geweldig verzorgd door een paar lieve stalgenootjes. Ik heb mij door hun geen seconde zorgen over je gemaakt! Nibbit mocht weer los in de paddock en hij genoot van zijn dagelijkse rolsessies. In januari mochten we zelfs weer rustig beginnen met rijden.. Wat was ik blij toen de dierenarts dat vertelde!!

In februari begonnen we weer met lessen en wauw.. Nibbit liep als nooittevoren. Waar het eerder een enorm heethoofd kon zijn, liet hij zich heerlijk rijden! Ook genoten we samen weer van de heerlijke buitenritten door het Limburgse heuvellandschap. Ik leefde op een roze wolk, want wat had ik dit gemist!
Dit geluk was echter maar van korte duur. In maart liep hij weer onregelmatig, deze keer zijn rechterachterbeen. Ik herinner me nog dat ik aan zijn been voelde, een bult voelde en alleen maar dacht 'dit kan niet waar zijn'. De dierenarts bevestigde een dag later echter dat het wel zo was.. Opnieuw een scheur in je pees. Alleen deze keer nog net wat erger dan de eerste keer. De uren na het bezoek van de dierenarts heb ik huilend in je stal doorgebracht. Waarom jij opnieuw? We hadden nog amper de tijd kunnen inhalen die we door je vorige blessure waren kwijtgeraakt..

Nibbit staat inmiddels drie maanden op rust. In tegenstelling tot bij zijn vorige blessures, laat ik hem nu elke dag een paar uurtjes op de wei of op de paddock. Het onbegrip in zijn ogen wanneer hij niet op de wei mocht kon ik niet meer hebben. De eerste maand in zijn herstel kwam ik niet graag op stal. Het was frustrerend om niet ook lekker op buitenrit te gaan met stalgenootjes. Daarnaast was het financieel ook geen pretje meer en heb ik slapeloze nachten gehad over wat ik met je moest. Veel twijfel of het wel weer goed met je zou komen. 2x in zo'n korte tijd dezelfde blessure is uiteraard foute boel..
Echter realiseer ik mij dat hij bij mij hoort en nergens anders. Al 11 jaar is hij mijn beste vriendje! Toen ik met hem begon kwam ik net van de basisschool af en nu heb ik mijn universiteits bachelor behaald. Ik kan ook wel stellen dat ik zonder hem aan mijn zijde niet was waar ik nu sta
Vandaar dit topic. Een klein eerbetoon aan een paard met karakter voor 10, voor mijn grote held. De filmpjes en foto's van goede tijden geven moed om door te zetten.Een filmpje dat ik een paar jaar geleden heb gemaakt en nu opeens heel toepasselijk is..
No words needed
Because pictures say more than thousand words..



Wordt maar snel weer beter kleine aap!



Ik hoop dat hij er snel weer bovenop komt en jullie nog veel mooie momenten kunnen beleven samen! Veel sterkte! 
