
Zo ontzettend trots en blij met de afgelopen dagen dat ik (voor het eerst) toch rij foto's durf te delen. Want het ging zo ontzettend fijn


Knappe pony is het toch

Sinds een half jaar ongeveer verzorg ik Rosie, begonnen met enkel wandelen, tuttenbellen en werk aan de dubbele longe. Maar nu met een nieuw zadel, zit ik er sinds een maandje ook op

Rosie is een paard met een groot lang en pittig verleden, maar veel belangrijker met een gouden hart, een wereldpony. Ze is bijzonder duidelijk en eerlijk, dit maakt haar heel fijn om mee te werken

We liepen tegen wat punten aan met rijden, ik "moest" even overstappen naar meer klassiek dressuur ipv. manege dressuur. En dan zijn een aantal lessen natuurlijk wat handiger


Madam de pony is nog geen 1.50 meter hoog, maar heeft wel de lengte van een paard. Ontzettend hard werken dus om die buikspieren in de aan-modus te krijgen, de rug te ontspannen en het bekken te kantelen. Hier werken we dus kei hard aan op het moment in de lessen en via oefeningen van de osteopaat, maar bij deze lessen kwamen ze er toch af en toe helemaal bij! Verder is het moeilijk haar op lengte te krijgen en te houden, maar daar mogen we nu helemaal niet over klagen


Tijd om te showen










Even spieken bij de les van anderen

Door naar de tweede dag, nieuwe rondes!
Bij de eerste les is ze bij het aanspringen in galop in volle paniek de bak door gegaan, daar zit voor haar iets van een trauma. Het ging echt even hard, en ik had echt even niets meer te vertellen. Zitten en en proberen te remmen/sturen.. Was ook de eerste keer dat we het gingen proberen. Een groot obstakel en werkpunt ontdekt, dus daarmee aan de slag!

Vandaar dat ik zo trots ben op de volgende foto!

Een echt galopje! Het duurde echt niet lang, maar zo blij!






In 2 lessen echt heel veel kunnen leren, Noor geeft ontzettend fijn les. Je voelt jezelf met sprongen vooruitgaan. Rosie voel je meer gaan dragen ipv stuwen. Van een paniek galop naar een bijna gecontroleerde galop!




Wie wil er nu niet rijden in zo een omgeving? Wij dus! Zo hard gewerkt dat we het bos niet gezien hebben vanaf een paardenrug, volgende keer de herkansing
