Ik zag horseboarden voorbij komen en meteen kregen [***] & [***] een nieuwe bestemming; Ponyboard-Boys! Gelukkig wist ik mijn zus vriendin direct net zo gek te krijgen en dus terwijl de rest van Nederland Koningsdag vierden maakten wij er gisteren onze eerste echte Ponyboarddag van. De ingredienten:

Het board kwam vorige week binnen en is een longboard, dus speciaal voor asfalt gemaakt, en dit was de eerste keer in mijn leven dat ik uberhaupt een skateboard vasthad. Voor [***] was het ook de eerste keer, maar aangezien hij met zijn 20 jaartjes een volleerd enkelspan, tweespan en tandem-menpony is gaf hij er niets om. Dat gecombineerd met een voor auto's afgesloten dijk zorgde voor de perfecte Ponyboardplek.
Het Ponyboard-gevoel:



Het is echt zo gaaf om te doen. We begonnen makkelijk: vriendin stond op het board en 'hing' aan [***] (je hebt op asfalt echt nauwelijks kracht nodig) zodat ze allebei een beetje gevoel konden krijgen voor het board, en ik deed de teugels - en natuurlijk wisselden we regelmatig van plek. Ik was even bang dat je met polsbeschermers niet kon sturen, maar dat bleek geen enkel probleem.
En ja, dat gaat dan zo goed in stap en zelfs in draf dat je je vanzelf afvraagt: kan het niet ook los, dus met je ene hand getrokken worden en met je andere hand sturen...?
[***] vraagt zich af waarom ik alle bescherming om heb terwijl vriendin op het board staat.

Alle begin is moeilijk:

Maar toen ging het al snel vanzelf en lukte het ook om zowel pony als board te besturen in stap en draf, zelfs de moeilijkste bocht waarbij de pony naar jou toe draait:





Niet onbelangrijk; de beloning!

We zijn constant bezig geweest met uitzoeken wat de juiste positie was en hoe je het beste kunt remmen (op asfalt rol je namelijk langer door) maar uiteindelijk waren we erg tevreden en het tuig lag echt super door hoe we de trektouwen bevestigd hadden, het is geen moment verschoven. We gaan dus nog een officieel trektouw maken om de pony in de juiste stand vast te kunnen houden, misschien toch ook mountainboardwielen kopen om het doorrollen wat te verminderen en dan met een tweede board erbij zal [***] er ook aan moeten geloven, want het is echt te verslavend...
En hier de hoofdrolspelers: [***] met op het board nog net zichtbaar zijn zebra-partner in crime.

Wordt absoluut vervolgd!
, laat staan mezelf nog vasthouden, sturen en balans bewaren.
Naast alle stemhulpen kent hij ook in alle gangen 'langzaam' en 'hup' voor versnellen/vertragen binnen die gang wat echt ideaal is voor ponyboarden. [***] kent al die commando's in principe ook, maar die heeft wat meer temperament en luistert ongeveer net zo goed naar het gras in de berm en als dat hem roept dan sta je ineens naast de weg. 
maar denk dat een paard daar vrij snel aan kan wennen. Als je echt mountainboard wielen wilt, zou ik echt gaan kijken naar een (tweedehands) mountainboard.
[***] en [***] zijn de 5 stappen echter al een jaar of 15 volgroeid aangezien het volleerde menpony's zijn die ook al veel ervaring met grondwerk (en vroeger ook Parelli) hebben. Bovendien is haar situatie denk ik toch wel anders dan de onze; zij werkt het liefst op onverharde bospaden en daar kom je weinig tegenliggers tegen. Wij hebben weliswaar een autoloze dijk, maar je moet wel zigzaggen tussen fietsers en wandelaars, vandaar dat we ook gewoon een hoofdstel gebruiken. Volgens de facebookpagina mag dat niet want dan zou de leadrope bij hoge snelheden teveel schommelen, alleen gebruiken wij gewoon lichte teugels en houden die steeds met een licht (men) contact vast zodat we dus ook konden slalommen/voltes draaien in stap en draf. In plaats van over rustige paden lekker hard rechtdoor gaan met een pony die gewoon het pad volgt moeten wij steeds kunnen bepalen waar de pony loopt, net zoals wanneer je met een koets de straat op gaat.