Geplaatst En terwijl ik tussen die gespikkelde oortjes door keek dacht ik; this is it. Ooit, op een dag, heb ik een eigen paard en ga ik zo vaak ik kan het duin in.
Ik heb er even op moeten wachten
Ik kocht in 2009 dan weliswaar een eigen pony, maar een veulen (en een welsh A). Bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus in 2011 vertrok die pony naar een fantastisch nieuw baasje en kwam er een AV. Wederom een veulen... tot mijn verdriet moest ik hem in 2014 laten gaan.
Maar gelukkig was daar inmiddels ook een grijze prinses.... love at first sight toen zij 2.5 was.
En na jaren van geduld hebben, van rustig aan doen met beleren, na nog meer geduld omdat ze mega dik was van haar eerste veulen...
Mocht ik vorige week voor de 4e keer en vandaag voor de 5e keer tussen gespikkelde oortjes door van het duin genieten. En hóe!
Gewoon heel dapper voorop, geen vuiltje aan de lucht. Hekken openen, koeien en wilde ponies trotseren, over boomstammetjes draven....
dan weet je weer waar je aaaaaal die jaren zo veel geduld voor hebt gehad. Met een los teugeltje door het duin. Op míjn spikkelpaard
Stiekem echt wel heel erg trots. Ze doet t zo dapper en zo stabiel, terwijl ze maar zo weinig duin-ervaring heeft (en echt fanatiek in de bak rijden doe ik ook niet
)Wat een lot uit de loterij..
Nas pakt intussen dr beautycase want vrijdag gaat ze een paar weken uit logeren
Als ze terugkomt hopelijk nog heeeeel veel duinritjes totdat ze weer te dik is voor dr zadel, want als alles goed gaat verwacht ze in maart haar tweede kind!
Niet de meest spectaculaire foto's... Maar mijn jeugddroom is uitgekomen dankzij mijn prachtige merrie
