Gelukkig heb ik een top bijrijdster (namira hier op bokt) en zij heeft er onder mijn begeleiding voor gezorgd dat mijn paard lekker in conditie is gebleven en fijn heeft gewerkt. Nadat ik afgelopen week toch echt niet langer kon uitstellen om een rondje zelf uit te stappen en ik merkte dat mijn klachten daar niet beter, maar ook niet slechter van werden, heb ik vandaag voor het eerst echt even weer een paar rondjes gestuurd op mijn grote vriendin. Wat heerlijk was dat!
Ik weet niet wat er uit de scan gaat komen volgende week en wat ik dan wel of niet kan en mag of hoe lang het gaat duren, maar dit vandaag pakt niemand me in ieder geval af. Wellicht kennen een aantal van jullie ons van onze voorgaande topics. Deze gingen met name over onze omschakeling van (veel te veel) spanning en achter de loodlijn gaan, naar ontspanning en samen leren genieten. Nu dat laatste er veel beter in zit, zijn we nu bezig om een beter evenwicht te creëren tussen aanspanning en ontspanning. Meer van achteren aan het werk, maar toch met vertrouwen en voor de loodlijn. Nu ik veel een begeleidende rol heb vanaf de grond zie ik beter waar ik naartoe wil met haar en dat maakt het al wat gemakkelijker. Galop maakt nu een veel groter deel uit van de training en daar is nog een boel te verbeteren en kracht te halen. Namira is nu vooral veel bezig met het rijden van overgangen van en naar de galop en we zien daarin dat het allemaal steeds wat makkelijker gaat.
