Tja, ik ben ziek helaas. En wat doe je dan? Ik ging eens kijken naar alle filmpjes die ik van mij en Larissa had dit jaar, en besloot er maar 1 filmpje van te maken, aangezien ik dat al een hele tijd niet meer gedaan had. Uiteindelijk werden het twee filmpjes haha.
Larissa is een 6 jarige welsh NWR merrie. Ze is ruim 2 jaar mijn verzorgpony geweest, en sinds 4 maanden is ze officieel van mij.
Dit eerste filmpje gaat vooral over onze vooruitgang in 2016. Dit is echt ons beste jaar tot nu toe! Ik heb Larissa zelf beleerd, en het heeft allemaal van heeeel ver moeten komen. Ik was niet gewend om op jonge pony's te rijden, en dit wist Larissa maar al te goed. Ik kreeg angst, twijfelde enorm, verloor een hoop zelfvertrouwen... maar sinds we een andere instructrice hebben, die ons niet steeds de grond in boort, is mijn angst helemaal weg. Ik heb weer plezier in het rijden, ik kan echt steeds meer genieten met Larissa! Dit filmpje is dan ook een soort van motivatie filmpje voor mezelf. Hoe moeilijk het soms ook is, daarna zal het altijd beter gaan als je maar niet opgeeft!
Ik was niet van plan een tweede filmpje te maken, maar ik vond dit liedje wel heel toepasselijk voor ons. En tja, ik kan toch niet veel meer doen dan ziek op bed liggen, dus waarom niet

Larissa en ik hadden geen goede start, we hebben het best moeilijk gehad en soms was opgeven makkelijker dan doorzetten. Maar oh, wat ben ik blij dat we doorgezet hebben! We zijn er nog lang niet, maar wat ben ik toch blij met haar! We worden een steeds betere combinatie. Larissa moet gewoon met respect behandeld worden, dan doet ze alles voor je. Ze is echt een bijzondere pony die nooit meer weg gaat!
En tot slot nog maar even een paar foto's!




Bedankt voor het kijken!