Geplaatst Wij hebben samen zo veel meegemaakt op het gebied van ziekte en ongelukken, maar ook zo veel mooie en fantastische momenten.
Mijn grote clown en proffesor, het is absoluut geen makkelijk paard, maar wel een met vreselijk veel humor. Elke dag lig ik wel een keer dubbel om zijn acties.
Nu even een foto topic van wat hoogte en diepte punten in de afgelopen 9 jaar.
Daar was die dan... mijn 6 jarige leerpaard die mij alles ging leren op dressuur gebied, en dat deed hij met een harde hand, maar ook veel humor
ik kende hem al vanaf 2,5 jaar en ik kocht hem van mijn vriendin/instructrice 
Behalve dressuur doen we ook veel aan bos-en strandcrossen. En ook een eigen gemaakte schriktraining of een parcourtje. Soms met gevaar voor eigen leven in bossige gebieden. Uni is namelijk niet bang voor vrachtwagens, vuurwerk, vliegers en andere zaken waar paarden bang voor zijn...
maar een scheef blaadje of boomstammetje...ja dat is eng
en dan heb je natuurlijk ook nog die onbedwingbare billen die altijd de lucht in moeten met aangalopperen 
, Uni heeft het altijd zwaar... of ben ik dat nou juist? 
In 2009 sloeg het noodlot toe... mijn mannetje die nooit van zijn leven iets had gemankeerd moest naar utrecht ivm koliek. Daar bleek het echt foute boel, en de kans was zeer klein dat hij het zou overleven. Darm was geperforeerd en maag uitgerekt en een scheurtje. Maar hij bleek een vechter, en natuurlijk had hij nog altijd honger
ook toen hij op sterven na dood was. Zijn karakter is wat hem gered heeft... en zelfs het team van Utrecht begreep niet hoe hij het voor elkaar kreeg. Na maanden daar staan en vele maanden revalideren bleek weer wat een topper hij is. Niet alleen overleefde hij het, maar hij kwam gewoon weer op het oude niveau terug.Dag na OK
Na twee maanden weer terug op stal
Behalve dit hebben we veel, heel veel wonden meegemaakt. Gewoon, omdat hij zo vreselijk lomp en onvoorzichtig is. Zijn laatste kunste was het weiland uit springen een betonnen giga hoge wal op en dit natuurlijk als dressuurpaard niet redden.
Weer maanden in revalidatie... eigenlijk elke keer als we een wedstrijd ingeschreven hebben gebeurt er iets.. dus misschien moeten we dat maar uit ons hoofd zetten
oh en tussendoor sprong die ook nog een keer op mijn voet die die verbrijzelde Heerlijk beest
Maar tussendoor doen we ook nog wel mooie dingen. Rijden is altijd een uitdaging maar je moet humor hebben om hem te begrijpen. Hij is erg slim en leert extreem snel. Maar dus ook hoe die onder dingen uit kan komen... bijvoorbeeld op wedstrijd in een keer de piaffe inzetten en er nooit meer uit komen
prachtig... maar nog niet gevraagd in onze klasse. 
En natuurlijk groetjes van uni
