Mijn buurman is fokker/handelaar in prachtige KWPN paarden. Hij had nog wel een leuke merrie voor ons maar er zou dan nog wel 2 maanden een veulen bij lopen. Dat was geen enkel probleem voor ons, juist meer ervaring opdoen met een jong dreumeltje.
De eerste keer dat we haar zagen was op een veulenveiling daar kwam ze dan, het drukste paard van de hele avond maar ik was meteen verliefd.


Omdat het onze buurman was mochten we haar zo lang als we wilde op proef, hij was allang blij dat ze een goed plekje heeft.
Dus de week erna kwam ze dan bij ons met veulen!


Longeren was wel vrij heftig in het begin.

De eerste keer rijden was eigenlijk niet meteen een probleem maar ze leip niet geweldig wat ze wel kon want ze had Z dressuur gelopen. (ik heb even getwijfeld of ik deze foto erop zou zetten maar het is wel gewoon de realiteit en iedereen maakt fouten) het is nog erger geweest maar dat staat niet op foto

Daarna hebben we het zadel laten controleren en de tandarts is langs geweest met beide waren erg veel problemen.
Door haar gebit en verzet hebben we besloten bitloos verder te gaan. Dat heeft alles verbeterd ze voelde zich beter en we kunnen nu ook heerlijk buiten rijden met dat drukke paard van de veiling.

Nu hebben we regelmatig les en we zijn er uit dat we niet verder gaan voor wedstrijden maar voor een lekker relaxed paard waar we allemaal veel gelukkiger van worden.

De grootste les die ik van Chanel heb geleerd is dat je van te voren niet te grote doelen moet stellen maar moet genieten van de kleine dingen die wel goed gaan.
Respect voor degene die het helemaal hebben gelezen