Ik zal even een korte introductie geven. Mijn moeder heeft vroeger fanatiek paardgereden, mijn liefde voor de paarden komt niet zomaar ergens vandaan.

Inmiddels is mijn moeder 57 jaar oud en heeft zij ongeveer 25 jaar niet meer gereden. Tussendoor nog wel eens een rondje gehobbeld, maar als dat 1x per jaar was, was het veel.
Ze heeft in de afgelopen jaren tot 2x toe een herseninfarct gehad en meerdere TIA's. Jullie kunnen je wel voorstellen wat voor gevolgen dat heeft. Ze heeft veel moeite met balans,lang staan, stukken lopen, concentratie en zo kan ik nog wel even verder gaan.
Verder ben ik fysiotherapeut i.o. en ben ik bezig met een thesis over paardrijden voor CVA patiënten. De resultaten zijn redelijk goed en uit mijn enthousiasme heb ik haar dat uiteraard verteld.
Zodoende zijn we opzoek gegaan naar een manege die rijlessen aanbied voor beperkte ruiters en in de buurt zit zo'n manege. Morgen heeft ze haar eerste paardrijles na al die jaren.
Deze week zijn we opzoek geweest naar jodphurs, chaps, een nieuwe jas.

Morgen is de dag. Ze vind het spannend, op een leuke manier. Maar ook omdat ze bang is om te vallen, wat ik best snap.
Wens mijn moeder succes voor morgen. We zullen morgen ook nog wat foto's maken. En dan kan ik mijn moeder de passie voor de paarden delen
