Geplaatst: 16-08-16 18:42 
Bacardi en Macho zijn door een samenloop van omstandigheden op hun huidig postzegeltje terecht gekomen. Aan onze vorige woning hadden we een groter paddock en konden ze aanvankelijk grazen in onze niet aangelegde tuin. We hadden daar na een jaartje zoeken een wei gevonden, een half hectare voor paardlief en ponymans, alleen was dat buiten die 2 bandieten gerekend. Nadat de heren even 14 dagen thuis waren geweest om hun paddock leeg te eten, wilden ze niet terug naar de wei. En eens op de wei, ontpopte Macho zich tot een hooligan eerste klas, met een boze wei eigenaar tot gevolg.
Niet lang daarna begonnen de geruchten dat wij onze woning zouden moeten verlaten en 3 jaar geleden was het dan zo ver, we moesten op zoek naar een nieuwe woning. Na een half jaar zoeken, vielen we als een blok voor deze woning. 1 probleem, weinig ruimte voor de paarden, maar toen kwam de verkoper met een mooi voorstel. Ons huis was nl haar ouderlijk huis, zij woonde een paar huizen verder en met het geld van de verkoop, zou zij een weitje achter haar huis kopen en ik mocht er mijn paarden zetten. Hmm, strak plan leek het, dus hakten we de knoop door en kochten we deze woning. Helaas voor ons, kocht de verkoper het weitje niet. We hebben zelf nog een half jaar lopen twijfelen om het stuk te kopen, maar we konden op geen enkele legale manier een vergunning voor een stal krijgen, dus zagen we van de aankoop af.
En toen kreeg Bacardi gaskoliek, herstelde niet goed en geraakte op de sukkel. Gevolg, ik wilde hem niet op een wei verder van huis en zette mijn zinnen op een braak liggend stuk achter ons huis. En na 1,5 jaar proberen, is het ons eindelijk gelukt. Nog even en mijn mannen zijn geen postzegel bewoners meer.
Foto's van het zegeltje, voor het uitmesten vanmorgen, sorry en ja, mijn mannen laten gras groeien.
Baas, ik wil mijn eten
De ingang van de postzegel
Hun huidige domein
De brug over de beek hebben we al af
Dit wordt hun traject door het bosje
En achter deze struiken
Ligt hun toekomstige wei
Er is wel nog wat werk aan de winkel. Gezien Bacardi gevoelig is voor koliek, Macho gevoelig is voor hoefbevangheid en beide heren al lange tijd enkel op hooi staan, gaan we het stuk in 3 delen zodat we een groot paddock hebben waar ze continu op staan en 2 weitjes waar we aan strookbegrazing kunnen doen. En als alles klaar is, komt mijn 3de kanjer die nu ergens anders op de wei loopt ook naar huis.
. Top! Ze hadden het veel beter dan menig paard op een luxe pensionstal en nu gaat het helemaal een paradijsje worden! 
