We hebben veel mee gemaakt, we konden eigenlijk niet echt iets maar samen kwamen wij er altijd wel uit. Ik heb zoveel van je geleerd lieve pony en ik ga je zo hard missen.
Het begon allemaal toen ik je kreeg, ik was best bang van je aangezien dat je een hele grote pony was voor een meisje van 9 en nog niet eens 1.45 groot. In het begin durfde ik nog niks met je, moest je aan een touw mee naar het bos door mijn ouders. Mijn broer stopte al snel met rijden maar wij gingen verder! je was echt een bok toen ik je kreeg, ik kreeg je de eerste weken niet eens te pakken. Mijn buurman zijn arm uit de kom getrokken en lastig gedaan. Tegenwoordig ga ik zonder zadel en hoofdstel naar het bos met je aangezien we samen kunnen lezen en schrijven.
vieze pony

het springen ging steeds beter en we kwamen tot 1 meter!

Een van onze keren in het bos,





nu ga je ons toch echt verlaten lieve pony! ik ga je missen en ben blij dat ik 2 weken geleden nog een geweldige fotoshoot heb kunnen doen met je!