Geplaatst 
Een heerlijke strandrit.
Het is nu bijna 4 weken geleden dat ik met Carwyn buiten heb gereden. Dat was met ons klasse 2 debuut in Renkum.
De rit zelf was fantastisch, maar de rest er om heen was een stuk minder fantastisch. De dag ervoor voelde ik mij helemaal niet fit, de dag zelf ook niet. De dag er na, dat is zelfs niet om over naar huis te schrijven. Ik ben zeker 2 weken erna niet fit geweest. Letterlijk bracht ik mijn dagen slapend door op de bank. Het was echt bizar om dit mee te maken, gezien ik altijd super actief ben, en dat is dan ook tevens het probleem.
Te lang, te veel.
De afgelopen jaren deed ik vooral te lang, te veel. En dat deed ik helemaal niet bewust, sterker nog, ik vond het wel lekker. Doorgaan, racen, niet stilstaan. Maar dit houd een keer op, en bij mij was het punt 4 weken geleden. Ik denk dat ik wel honderdduizend signalen van mijn lichaam heb genegeerd.
Leren herkennen
Dan komt het punt dat je 'moet' gaan leren herkennen wanneer het inderdaad te veel is of wanneer het te veel wordt. En dat is best wel lastig, ik merk dat ik in ieder geval niets wil 'moeten'. Zodra ik iets moet, krijg ik direct hoofdpijn. Dus nu doe ik even alleen wat ik 'wil'. Dat is best wel gek trouwens, ik ben vooral gewend te doen wat er wordt verwacht, omdat het moet of dat het zo hoort of dat ik DENK dat het zo moet of hoort.
Strandrit
Dinsdag 12 juli, eerst uitgeslapen en rond 11:00 uur naar stal want we gaan een strandrit maken. Spullen achterin de auto, trailer aangekoppeld, fiets op de fietsendrager en Carwyn gehaald. Borsteltje er over heen en naar de trailer, hij wilde graag mee. Aangekomen in Wassenaar hebben we de fiets van de drager gehaald, Carwyn uitgeladen en opgezadeld en toen op stap in het prachtige Meijendel.
Dyonne mee op de fiets en ik mocht met Carwyn rijden. Eerst even er naast omdat ik nog een cracker wilde eten, maar het was zwaar
dus snel opgestapt. Stuk gestapt en dat ging lekker. Carwyn was lekker wakker en wilde graag aan de slag. Al snel lekker in draf en het allerliefste wilde Carwyn in galop. Zo nu en dan mocht het dan ook van mij.
We hebben er echt van genoten, ik genoot van de omgeving, de overvliegende buizerd (ik kon details zien van hem) en het werkende lijf van Carwyn. Hij werkte echt zo hard en daar genoot hij zichtbaar van. Normaal gesproken wil Carwyn opzij springen van plantjes/bloemetjes in de kanten, nu niet.
Op het strand aangekomen eventjes onzeker maar ik kon hem al snel voldoende leiding geven waardoor we rechtuit over het strand gingen. Lekker even gas geven op het strand. Na het draaien wil hij altijd graag wat harder dus ik vraag hem even te stappen. Zodra hij zich daarin kan berusten mag hij in galop en dan mag hij ook hard, echt hard. Lekker hoor, doet tie dan ook, en komt gewoon weer terug als ik dat vraag.
Naast het crossen wilde ik ook graag met hem in de zee, dit wilde hij niet zo graag als ik. Hij vind het water wat op hem af komt eng, vooral de witte kraagjes. Snap ik wel, maar als je even doorzet, dan lukt het je heus dacht ik nog. Dus ik stap af en laat hem er door gaan, dit kan hij. Ik stap op en rij recht het water in, even beduusd kijkt hij om zich heen en dan beseft hij dat het wel lekker is. En ineens konden we verder het water in, draven en zelfs galopperen. Ik wilde daar graag foto's van dus het werd steeds 'Ah nog 1 keer'. Maar dat vond hij niet erg, hij deed graag mee.
Duinen
Na de strandrit besloten we eens een andere kant op te gaan dan we anders doen. Het strand af en dan naar links. Het ruiterpad loopt langs het fietspad dus heel gezellig voor Dyonne en mij. Het ruiterpad was wel zwaar en had aardig wat hoogte verschillen dus zo nu en dan wilde Carwyn wel graag stappen. Dat mag dan natuurlijk wel
Heel stuk reden we zo en hij was echt zo relaxed. Ik zei nog tegen Dyonne 'Ik heb mijn vriendje weer terug'. En ik denk dat Carwyn ook dacht, 'Ik heb Marit weer terug'.
Na een tijdje namen we afscheid van elkaar en reden wij door een begroeid stuk, lekker in de schaduw, echt genieten joh. Als ik dacht aan galop gingen we in galop en als ik dacht aan gas terug, deed hij dat ook. Op een gegeven moment reden we langs een weg maar wel op een ruiterpad, het liep door wassenaar heen, haha. Kwamen zelfs langs Duinrell en de ruiterroute liep ook door een woonwijk.
Genoten
Eenmaal bij de trailer besefte ik echt weer wat ik heb en kan met Carwyn. We kunnen gewoon genieten, het was zo lekker om op deze manier kilometers te maken, niet om de kilometers te halen maar gewoon omdat we dit lekker vinden. Omdat hier ons hart ligt en we dit samen kunnen.
Lekker rollen na het harde werken
Binnenkort wil ik weer, op deze manier vind ik het weer leuk. Lekker ongedwongen doen waar we goed in zijn
En ik kan iedereen een rit in Meijendel echt aanraden. Lekker rijden daar, niet alles is zwaar en anders maak je er een stap-training van racen over het strand en je kunt verschillende kanten op als je meer van het prachtige duingebied wilt zien.Alle foto's zijn gemaakt door Dyonne Bos van http://www.dyonnebos.nl
De rij-stick, touwteugels en het touwhalster zijn van Equiplay -> http://www.equiplay.eu
En wat een leuke pony!
ik kan hier heerlijk in zitten qua dressuur, langere afstanden en ook een sprongetje lukt hiermee 
! Had geloof ik op insta al wat voorbij zien komen maar deze zijn mooier want ze zijn natuurlijk stuk groter 