Geplaatst Toen het idee ontstond om met mijn vriend samen naar de VS te reizen, was er dus één ding dat op wat voor wijze ook op de planning moest komen: paardrijden in Kansas.
Vandaag precies een maand geleden arriveerden we in de avond op de Moore Longhorn ranch, waar we zeer warm werden ontvangen door de rancher en zijn vrouw, ondanks de enorme regenval. De volgende ochtend vroeg was het tijd om de ranch bij daglicht te zien en, uiteraard, om kennis te maken met de paarden.
Wat alle dagen een onvergetelijk gezicht is gebleven was de aanblik van de kudde quarters en paints die vanaf hun heuvel omlaag gedreven werd richting de ranch. Daar werden de paarden die overdag nodig waren er uit gehaald en de rest mocht op eigen gelegenheid weer vertrekken.
Zo maakte ik kennis met Deuce en mijn vriend met Biscuit, onze paarden voor die dag en, zo besloten we zelf, voor de rest van ons verblijf.
Onze dagen op de ranch bestonden met name uit het controleren van de kuddes Longhorn koeien in de graslanden rondom de ranch; gebieden die al zo groot zijn dat je er uren kunt rijden. Zo vroeg in het voorjaar hadden de meeste koeien hele jonge kalveren aan de voet of stonden ze op het punt van bevallen. Bij het controleren van de kudde werden de koeien getriggerd hun kalf dat ze verstoppen in het hoge gras of in de struiken op te zoeken, waardoor goed te zien was welk kalf bij welke koe hoort, of het kalf nog gezond is en of een koe haar kalf snel kon vinden.
Tijdens de controle van het vee rijd je dwars door het gebied, door riviertjes, heuvels op en af (ongeacht hoe steil), door het struikgewas.... En ondertussen geniet je van het ongelofelijk gave, uitgestrekte landschap en de aanblik van de band tussen moederkoe en haar kalf. En niet te vergeten de enorme stieren met hoorns met een spanwijdte groter dan een paard lang is, die lui liggen te herkauwen en je rustig volgen met hun blik terwijl je op 2 meter afstand passeert.
Andere werkzaamheden die we hebben meegemaakt zijn het vangen van een ziek kalf voor medicatie, controle van een bevallende koe en een uur later haar pasgeboren kalf, het verplaatsen van een aantal koeien met de trailer, vaccineren en brandmerken, te paard verweiden van een groep koeien en uiteraard het voeren en verzorgen van de dieren op het terrein van de ranch zelf.
In de middagen werden ook ritten voor het 'plezier' voor ons gepland en zijn we door de graslanden gereden waar (nog) geen koeien grazen en waar de wildheid en uitgestrektheid ook ongelofelijk is. Elke dag hebben we een ander deel van de ranch gezien, ieder gebied weer zo verschillend van het vorige, maar allemaal met de overeenkomst dat de uitgestrektheid je verbeelding te boven gaat en wat onmogelijk vast te leggen is met camera of te beschrijven aan iemand die er niet is geweest. Waar je de herten achterna kunt rijden, uren kunt dwalen, in volle galop over de heuvels kunt gaan en waar de horizon eindeloos is terwijl het enige geluid wat je hoort een koor van vogels en het ritselen van het grijs-gele gras rond de paardenbenen is.
Kansas, ik heb het volledig in mijn hart gesloten. Na 3 volle dagen met gemiddeld 6 tot 7 uur per dag in het zadel, van s morgens tot 's avonds met dieren bezig en de warme gastvrijheid van de rancher en zijn vrouw, viel het ons zwaar om er weg te rijden. 'Maar' 3 dagen maar een onvergetelijk mooie ervaring op een plek waar we absoluut naar terug gaan en waar ik als ik de foto's terugkijk heimwee naar heb.
Kansas je bent onvergetelijk.
Tot de volgende keer.(De foto's zijn allemaal met mobiel gemaakt vanaf de rug van een paard. Ook hebben we alle dagen beide met een GoPro gereden, deze filmpjes hebben we echter nog niet klaar helaas).
1.
2.
3. Mijn vriend op Biscuit en ik op Deuce, beide goed ingepakt tegen de kou.
4.
Mijn vriend en Biscuit
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Eindeloos...
11.
12.
13.
Even pauze voor mijn grote witte vriend
En nog een paar door bruine oren (genomen door mijn vriend)
14.
15.
En vooral Nederland voelt weer heel klein sinds we terug zijn.. 
