Geplaatst Wardas, voor sommige Ward, komt van een manege. Hij is 9 jaar. Zijn vader is Wallenstein.
We gingen in het begin super goed en we bouwden erg snel een stijgende lijn in de dressuur. Eigenwijs als ik was nam ik in het begin weinig tot geen les. Ward kreeg een nieuw hoofdstel, fijn zadel en de beste verzorging die hij maar kon wensen.
Het ging dus super, totdat hij heel goed in zijn vel ging zitten en brutaler werd. Na een aantal flinke sprinten van hem in galop compleet de andere kant op was onze stijgende lijn op zijn retour. Onze eerste wedstrijd was in Januari 2016. Hij heeft me alle hoeken van de bak laten zien, behalve de goede en had een hele duidelijke boodschap: Ik kan het niet zonder vertrouwen en leiderschap! We hebben onze weg moeten zoeken, aandacht aan onze communicatie moeten schenken en vooral heel belangrijk: les moeten nemen. Afgelopen zondag hebben we gestart op Manege de Mustang in Zuid-Beijerland. Er was die dag een speciale haflinger wedstrijd en mijn stalgenootje vroeg of ik mee ging. Ze bood heel lief aan om me te brengen en voor te lezen. Al was ik er naar mijn gevoel nog helemaal niet aan toe, toch kon ik deze kans niet laten liggen en ben gegaan. Wel heb ik hele lage verwachtingen gesteld, ik zou niet voor de punten gaan en al zou ik stappend mijn proef door gaan, ik wilde dit heel graag. Het doel was vooral wedstrijd-kilometers maken en zien hoe het zou gaan.
Ward deed verschrikkelijk zijn best, en al vond hij nog best dingen spannend, hij had er vertrouwen in en ging er samen met mij voor. Trots dat ik was na de eerste proef! We hadden een proefje gereden zoals we het thuis ook gedaan zouden hebben! We gingen terug naar de inrijbak met het gevoel dat ik de glimlach er in geen jaren af zou krijgen. De volgende proef was hij heel goed rond te sturen maar waren we allebei echt moe. Voor de eerste proef kregen we een onverwachte echte, eerste windstpunt!
