Bokt.nl

en nog steeds weet ik niet waar je bent, en hoe het met je gaat

Ongeveer 6 jaar geleden werd mijn penny droom (en die van mijn vriendin) werkelijkheid.
We kregen 2 verzorgpony's een hengstje van 1 en een ruin van 2 jaar ze waren broertjes van elkaar maar alle 2 heel verschillend. Jody werd mijn verzorgpony en Cadance van Mandy, mijn vriendin. op de eerste dag had Mandy Jody, maar Jody had gelijk al de wilde hengst uitgehangen, dus die was al snel klaar met Jody.



met veel plezier gingen wij er 2 keer per week heen, en wat hadden we het altijd naar ons zin! Helaas bleef Jody een hengst dus het ging niet altijd goed.. zo heeft hij in het begin is een keer tegen mij aan gesteigerd, en zo had hij mij ook is een keer gebeten waarvan ik nog steeds een litteken heb, maar goed.

Maar wat hadden we later veel bereikt! hij stopte met steigeren en werd toch een stuk liever (gelukkig) soms werd ik het zo zat dat ik wou stoppen met hem te verzorgen, maar achteraf ben ik blij dat ik toch hem bleef verzorgen

Maar helaas kwam er een einde aan ons avontuur in paniek en vol ongeloof belde mijn vriendin op. Ze stonden te koop.. ik heb de advertentie opgezocht op marktplaats en ja hoor.. daar stonden ze.. ik heb geloof ik wel 20 keer gekeken omdat ik het niet (wilde) geloven.
We wisten niet wanneer ze verkocht zouden gaan worden dus hebben we gelijk de dag erna, 1 dag voor mijn verjaardag, afscheid genomen. en wat was dat zwaar mijn eerste verzorgpony waar ik zo veel plezier mee had werd verkocht.. ik heb gesmeekt aan mijn ouders of ik Jody mocht kopen maar helaas

maanden gingen voorbij.. totdat mijn vriendin belde.. ze had ze gevonden ik was zo blij! We waren al snel langs geweest, maar omdat er een sloot tussen zat heb ik hem nooit meer kunnen aaien, maar dat maakte me niet uit, ik wist nu gewoon dat hij in de buurt was en het goed had, en ook belangrijk was dat ze samen bleven

Maar ook paar maanden later, kreeg ik hetzelfde te horen als een paar maanden ervoor.. ze stonden wéér te koop, weer lopen smeken bij mijn ouders of er echt geen manier was om hem over te kopen, maar nee

Maar Mandy had wel haar ouders over kunnen halen en zo kocht zij Cadance, helaas kon ze Jody niet kopen

paar weken later was de plek waar hij stond leeg, voor mij werd het duidelijk, hij was opnieuw verkocht

en naar al die jaren ben ik nog steeds opzoek naar hem, maar ik weet echt niet meer waar ik zoeken moet *zucht* al is het maar een recente foto van hem, dan ben ik alweer gelukkig.

Vandaag zou Jody 7(?) jaar zijn geworden, op die dag denk ik weer terug aan onze leuke tijd die we samen hebben gehad, hier heb ik een paar foto's


1.

2.

3.

4. niet de allermooiste foto

5.

6.

bedankt voor het lezen