Geplaatst 
Afgelopen weekend kwam mijn zus enkele foto's maken van Yaan.
Yaan is sinds september 2014 bij mij. Ik kocht haar als vierjarige, ze was slecht uit de opfok gekomen.
Helaas bleek ze een ernstig tandprobleem te hebben: vier grote diastema's. Hierdoor kon ze heel slecht ruwvoer eten.
Ze had chronische ontsteking van haar tandvlees aangezien er telkens voer tussen haar tanden bleef zitten dat begon te rotten.
Elke zoveel maanden liet ik de diastema's schoonmaken en opvullen met putty. Dit hielp altijd wel een beetje, maar de problemen waren nooit volledig weg. Yaan kreeg last van allerlei kwaaltjes. De ontsteking in haar lijf zorgde er voor dat de stomste dingen bijzonder slecht genazen.
Elke ochtend kwam ik op de wei met schrik: wat zou er nu weer mis zijn?
Een kleine selectie...
Neus.
Wang.
Oog.
Gevolg van de vliegenkap.
Al het gewicht dat er moeizaam na elke behandeling weer bij kwam, raakte ze kwijt van zodra een van de putty's uitviel.
Ik werd steeds radelozer. Ik kreeg haar niet op gewicht, ik kreeg haar niet gezonder...
Dit kon zo niet verder.
Uiteindelijk kozen we er in de zomer van 2015 voor twee kiezen te laten trekken. De diastema's bevonden zich telkens voor en achter deze kiezen. Door ze te verwijderen werd er een gat gecreëerd waar het voer niet in kon blijven steken. De eerste kies ging er uit in augustus, de volgende in oktober.
Waar de kaak na het trekken van de eerste keer probleemloos genas, ging het na het trekken van de tweede niet zo goed. Er had zich een ontsteking op het kaakbeen gezet, waardoor er botschilfers zijn losgekomen: sekwesters. Deze zorgden voor ontsteking in het tandvlees en werden er door de dierenarts uitgehaald.
In januari liet ik nog een laatste controle uitvoeren door middel van een röntgenfoto. Er waren geen zwevende stukjes meer te zien! Alles was netjes genezen.
Sinds februari kan ik Yaan eindelijk beginnen oppakken onder het zadel. Na zestien maanden dokteren, zorgen maken en vele frustraties hoop ik nu eindelijk op het goede spoor te zitten!
Bedankt aan m'n zusje voor de foto's!
Het is gelukkig een schat van een paard, dat was een grote drijfveer om oplossingen te blijven zoeken. 
