Geplaatst 
Naam; Chanel
Leeftijd; 8
Geslacht; Merrie (pokke)
hoogte; 1.41
Karakter; veel
Ras; Irish cob, tinker
Het is niet s'werelds mooiste foto, maar wel werd hier een heel mooi moment vast gelegd. Ik besloot na 2 jaar Chanel te hebben verzorgd haar over te kopen, mijn eerste eigen paard! Allemaal ontzettend spannend natuurlijk. Want hoewel ik al rond rende met paarden vanaf mijn 6de, en ik vanaf mijn 13de paardjes verzorgde heb ik nooit mijn eigen paard gehad.
Chanel is geen makkelijke tante, ook niet extreem moeilijk overigens. Gewoon een typische merrie die het vuil lijken, en bitchy attitude heel goed onder de knie heeft. Rijden ging nog niet helemaal zoals het moest, maar we hadden al vanaf de dag dat ik met haar begon heel wat weten te overwinnen. Omdat ze het jaar ervoor een veulen heeft gehad raakte het rijden op de achtergrond. In 2015 zijn we weer opnieuw begonnen, wat van de oude problemen waren weer terug, maar die hebben we snel weten te overwinnen. En zo waren we weer serieus bezig, Chanel en ik.. mijn eerste eigen pony.
We doen aan W.E, en dat vind mevrouw fantastisch! Tenzij ze het niet leuk vind, dan komt de pitbull bij haar omhoog en dan moet alles stuk. Menig hindernis dat gesloopt is door haar, en ik heb vaak genoeg de bak van alle kanten weten te aanschouwen. Als zij iets niet wil, dan kun je hoog of laag springen.. ze doet het gewoon niet. Met veel rust en beleid, en mijn 'al fikt de wereld af, ik blijf lekker zitten' attitude zijn we steeds verder gekomen. Okay, niet alles blijft heel! Maar ze doet alles wat je van haar vraagt, ook al kijkt ze heel zuur uit haar ogen. In een L achterwaarts doet ze nog net niet in galop, en het belletje luiden kan ze prima zelf. Ze raakt enorm enthousiast en denkt dan enorm mee. Soms zorgt dat voor problemen, en dat kan ze niet altijd helemaal goed verwerken. Met rust en beleid, en vooral geen druk hebben we dit kunnen overwinnen. En heb ik van mijn lesgever Christel Provaas het compliment "Jullie zijn de meest spectaculaire metamorfose die ik ooit heb meegemaakt. Petje af voor je Goede Werk! .. Daar word je toch wel heel erg trots van kan ik je vertellen.
Ik heb wat met zwarte vlekken, mijn hondje Anna is altijd wel mee naar stal. Die ligt graag op de tafel te maffen op mijn jas. En zo gaat ze ook mee, niet liggende op de tafel, maar in mijn jas! Alleen haar koppie steekt er dan uit. Helaas werd Anna erg ziek voordat ik Chanel kon kopen, en werd de betaling uitgesteld. We hebben van dierenarts naar dierenarts gelopen, maar uiteindelijk was ons vakantie geld erdoor maar onze hond nog steeds goed en wel. Ik heb in die periode flink wat afgehuild kan ik je vertellen, ik zag niet alleen mijn hond uit mijn leven verdwijnen maar was ook bang dat mijn kans om Chanel te kopen in buigen vallen.
Maar zo makkelijk komen Chanel en ik niet van elkaar af, en heeft mijn vriend geregeld dat Chanel rond mijn verjaardag ook daadwerkelijk van mij was! Man wat een raar gevoel, het idee dat jij in eens 100% verantwoordelijk bent voor en paard. Ik moest er dan ook ontzettend aan wennen, en heb heel lang niet het gevoel gehad dat ze echt van mij was. In wezen was er weinig verandert, ik zeg altijd maar "komt wel als ik een hoge dierenarts rekening krijg, dan voelt ze echt van mij".. laten we hopen dat dat niet gaat gebeuren! De rekening, niet het gevoel
We gaan in 2016 gewoon lekker verder waar we gebleven zijn. We begrijpen goed wat we aan elkaar hebben, en sinds kort hebben we ook les in A.R, en blijven we met W.E bezig. Chanel wil heel graag hard werken, en daarbij wil ze graag een doel hebben. Denk maar om een pion heen lopen, of in L tussen balken achteruit te lopen. Ze wil graag hard denken, en nog harder werken. Ik had nooit gedacht zo'n wereld pony mijn eigen wijfie te kunnen noemen. Hoe boos ze ook kan kijken, ik weet dat er een ontzettend groot hart schuilt in haar, en dat ze heel graag gewoon begrepen wil worden.
