Geplaatst Het jaar begon fantastisch met een geweldige trainingsweek bij stal Laarakkers. Jammer genoeg kreeg Beer een tijdje erna een onverklaarbare blessure (Beer is altijd van de onverklaarbare aparte dingen). Gelukkig was Beer snel weer goed en hebben we haar op haar welverdiende vakantie gestuurd, aangezien eigenaresse Manon nog de Iron man ging lopen en zelf ook een tijd niet fit is geweest en ik lichtelijke tentamen stress had.
We hebben ontzettend rustig opgebouwd en hebben in november weer één M1 proefje gereden om te kijken waar we stonden. Zonder enige oefening en voorbereiding hebben we erg fijn kunnen rijden! Alleen jammer genoeg, en logisch teveel fouten gemaakt.
Jammer genoeg ben ik afgelopen maand zelf zeer ernstig geblesseerd geraakt. En wonder boven wonder is alles weer 'goed'. Ik ben nog onder strenge controle en wordt nog wekelijks behandeld. Manon en onze instructrice hebben haar deze tijd gereden en verder getraind. Inmiddels beginnen we het idee te krijgen dat de totifries weer terug is!
Wat genieten wij toch van dit dier en dan snap je ook vast wel dat wij er ontzettend zuinig mee zijn
.
Mijn houding is al een stuk verbeterd, maar het moet nog heel veel beter. Zeker nu na mijn blessure is het een belangrijk aandachtspunt.
Wij hopen in ieder geval dat 2016 ons jaar gaat worden en dat we weer lekker vollop de wedstrijden kunnen gaan rijden en vooral nog meer gaan groeien. En nee niet met zijn 2e, maar echt met zijn drieën, Beer, Manon en ik
. 
Mijn beer 
Het lastige is dat ze eigenlijk pas goed over de rug loopt als ze net iets te diep is, kwestie van kracht denk ik? 
