Geplaatst 
En bij Wainonia ook nog eens met een dikke bolle buik! (op deze foto 290 dagen drachtig)
De tijd kroop voorbij richting het voorjaar, en wat was ik nieuwsgierig naar Wainonia's allereerste nakomeling!
Hier halverwege maart de magische grens van 320 dagen dracht:
Ze hield ons lang in spanning, want op 9 april werd na een dracht van 347 dagen ons lang verwachte veulen geboren, een merrie, en helemaal onverwacht een vosje, Veronia!!:
Het had heel wat voeten in aarde, want Wainonia wist in eerste instantie niet wat ze met een veulen moest en was er gedurende haar eerste uren behoorlijk agressief tegen helaas. Na een hele spannende nacht zonder slaap en met dierenartsbezoek die haar een kalmeringsmiddel gaf, liet Wainonia eindelijk haar veulentje drinken. Vanaf dat moment veranderde ze opeens in een topmoeder!
Het voorjaar vorderde, en bestond grotendeels uit moeder zijn en grasjes eten, het veulen vergt veel van haar lijf zoals te zien is:
Het voorjaar werd zomer en langzaam maar zeker wou ik haar ook weer onder het zadel gaan oppakken. Meteen een behoorlijk doel gesteld want ik wou in oktober weer van start in het M1. Dus hup, op de oude wijze zoals ik voor de dracht reed weer opgestapt en aan het werk.
Maar ik kwam mezelf al snel flink tegen. Paard had veel moeite om mee te komen, ruggebruik was miniem en ik kwam er maar niet uit waar het aan lag. Dus eerst een aantal weken aan de pessoa aan de longe gezet. Het was inmiddels al augustus, dus het doel gingen we niet halen.
Ook hierbij merkte ik dat ik iets verkeerd aan het doen was. Wainonia kwam niet in ontspanning en iets leek haar tegen te zitten. Toen kwam ik hier op bokt een topic tegen over Dressuur-rijkunst en ben daar flink in gaan lezen. En wat ging er opeens een licht branden bij mij
, ikzelf was degene die haar tegenzat in alles. Logisch dat ze zich niet kon ontspannen en haar rug niet kon gebruiken.Vanaf dat moment heb ik alles opzij gezet en ben me gaan richten op het stretchen, met de opgedane wijsheid van het youtube kanaal van Will Faerber en de ervaringen in het topic. Dit heeft best veel tijd nodig, omdat het een hele omschakeling is, maar we hebben een begin en mijn lieve vriendin kan eindelijk haar rug leren gebruiken!
Ook heb ik mijn doelen omgegooid, wedstrijden kan misschien ooit wel weer, maar mijn startkaart is voor nu opgezegd. Zonder goede basis gaat niks werken en daar gaan we nu tijd voor nemen. Alle tijd, al komt er nooit meer een wedstrijd in zicht.
Buiten dit, genieten we nu ook veel meer van het samen bezig zijn. De druk is eraf en er is ruimte voor plezier! En ik ben zo blij dat we dat nu gevonden hebben! Op naar 2016, ik kan niet wachten
Veel plezier met haar in 2016! 
Dank je, dat is lief van je. Ik dacht altijd dat wedstrijden mijn doel waren en dat ik zonder die druk geen richting had om voor te trainen. Ik merk echter dat ik juist nu veel fanatieker ben. Fanatiek om het nu eens wel goed te doen en om mijn paard op te bouwen in plaats van af te breken 
Dan weet je zeker dat je op de goede weg bent! 
