2015 is voor mijn twee zwartjes en mij een goed jaar geweest.
Ik zal ze eventjes laten zien:

Dit is mijn ruin Aslono, bijna 20-jarige Draverkruising.

En dit is Siebert, mijn 2.6 jarige Friese hengst.
Mijn Draver Aslono , heb ik 'helaas' iets vroeger dan gepland op wedstrijdpensioen moeten zetten. Mijn plan was om hem op pensioen te zetten als ik met mijn jonge aan de slag ga. Maar ik begon te merken dat het echt niks meer voor hem was... Hij vond de trailer nooit al heel leuk , al beterde dat telkens wel. Op wedstrijd werd hij ook meer en meer vervelend, ik merkte dat hij het werk niet meer leuk vond. En daar bovenop ging het precies niet meer met zijn leeftijd, hij had vaak de neiging om vanachter door te zakken in draf en stond er nogal saai bij als het op dressuur aankwam. Ik vond het een beetje moeilijk, maar heb begin dit jaar besloten de wedstrijden te stoppen, op onze laatste wedstrijd moest ik achteraf toch wel een traan wegpinken. Het is langs één kant toch wel 'een afscheid'.
In het begin vond ik het echt raar, ik was ineens weg uit de wekelijkse routine van dressuur rijden en les volgen, aangezien ik besloten had om nog maar zo'n 1x per maand eens te gaan les volgen.

Achteraf gezien is het een hele goede keuze geweest die ik voor Aslono heb gemaakt , om ermee te stoppen. Hij staat 7/7 op de weide, maar dat was altijd al zo.
Omdat we nu maar af en toe een beetje basic dressuur rijden, heeft hij veel meer energie en plezier in wat we op die moment aan het doen zijn, dat vind ik zelf ook heel leuk.

En zijn favoriete bezigheid is in het bos gaan, soms in dressuuroutfit, soms western en soms bitloos, het is allemaal prima voor hem. Hij heeft zelfs zijn favoriete stukjes in het bos waar hij weet dat hij eens goed mag doorcrossen. Dan schiet hij vanzelf als een speer er vandoor in galop , en gaat hij zo hard dat de tranen over mijn wangen stromen en ik niet meer bijkom van het lachen, zo'n zalige momenten.


En dan is er Siebert, hij staat zoals altijd samen met Aslono. Aslono is precies zijn pleegvader
Hij leert hem welke grenzen en zijn , en dat hij die ook zeker niet mag overschrijden.Siebert is al van veulen af bij mij thuis , en onze band blijft sterker worden.
Hij is heel leergierig en nieuwsgierig.

Mijn plan met Siebert is om in augustus 2016 naar de keuring te gaan en nadien echt met dressuur te beginnen. Als hij straks de 3 gepasseerd is (in mei) , ga ik er wel al eens opzitten maar nog niet doorrijden. Pas na de keuring.
Hij vertoont goede gangen om hier een goed paard in te worden!


Wij zijn doorheen het jaar ook gewoon blijven doorgaan met grondwerk , en hier en daar ook nog een les erbij hiervan.(de lesgeefster op de foto)

Mijn twee zwartjes zijn paarden met heel verschillende karakters.
Aslono is het rustige, soms best chagrijnige type. Die van andere ruinen zogoed als niks wil weten, hij zal onze haflingermerrie ook altijd met man en macht beschermen want dat is ZIJN liefje
Siebert is dan weer het oversociale, hyperactieve paard die alles wil weten en bij iedereen hallo wil gaan zeggen en een extreme knuffelkont

Als laatste laat ik nog graag 2 portretfoto's zijn van mijn zwartjes in de herfstzon!


Bedankt voor het lezen ! Een reactie is welkom !