Geplaatst Via een collega'tje op het werk ben ik in contact gekomen met een fokker van duitse koudbloeden bij ons in de buurt. Heel gemeen, want ze stuurde me allemaal linkjes naar zijn verkoopadvertenties en vertelde hoe lief en hoe leuk de paarden wel niet waren, haha. Maar goed, wij willen eerst wat informatie voordat wij überhaupt deze stap gaan zetten. Dus zijn we gisteren op sleeptouw genomen naar die fokker. Bleek echt een hele geschikte gast te zijn, beetje boers, maar goed dat heb je wel eens. Schijnt nog bij mijn oom op school te hebben gezeten en kent mijn moeder, dus het wereldje is weer klein.
Na ff te hebben staan ouwe beppen zegt ie, 'zullen we even naar de jonge paarden gaan?' De advertentie die hij had staan was namelijk van een veulen van 6 maanden. Zij wordt verkocht omdat ze te groot gaat worden voor zijn span ('ziet dr toch niet oet als die knol dr ene haleve meter bovenuit steekt!'). Maar het was wel een beetje zijn oogappeltje. Moeder was overleden na de geboorte dus met de fles opgetrokken en heel erg aanhankelijk. Hij vind het echt niet leuk om dr weg te doen dus als ze dan toch wel ging dan wel naar een geschikt huis. Dus bij die wei aangekomen, staat daar een pracht van een knol met twee veulens van een half jaar.
Op slag verliefd.
De veulens moesten nog ontwormd worden dus hij moest toch even de wei in. 'Kom maar mee.' zegt ie, 'Of durf je niet.' Duh... Dus wij door de bagger heen (ingang van de wei was vrij nat en stukgelopen) en heerlijk lopen kroelen met de meisjes.
Heel veel info gekregen over de paarden. Waarom hij met duitse knollen fokt en geen nederlandse, over bloedlijnen en mok en beenafwijkingen bij knollen en de stand van de voor en de achterbenen de hoekingen en waar je nou een goed paard aan herkend enz. Echt reuze-interesant. En al die tijd heerlijk lopen knuffelen met Liselotte. het veulentje dat te koop staat. Och wat was dat een heerlijk lekkere kroelkip.
Daarna onder het genot van een kop koffie gepraat over ons nieuwe huis en over onze plannen met de paarden en wat we graag wilden. Dat we allebei al lang niet meer gereden hadden maar dat het wel een droom van ons was om weer te gaan rijden ect.
Wij waren eigenlijk al weer voorbereid om naar huis te gaan. We hadden veel info gehad en het was hartstikke gezellig, maar we waren er alweer even en ja, op een gegeven moment ga je naar huis, toch?
"Ik moet er nog een paar laten lopen, willen jullie mee?" Zegt hij in eens. "Onze jongste moet nog wat kilometers maken voor de kar, en dat is goed voor haar, wat extra gewicht in de kar."
Dus wij keken elkaar aan. "Uh ja, graag?"
"Nou dan drink nog maar een kop koffie dan ga ik ze vast aanspannen."
Nou mooi niet dus, ik loop wel mee, haha. Vond ie ook prima. Dus eerst Nettie uit de paddock gehaald en aan de paal gezet. Ondertussen van alles verteld over hoe oud ze is en wat ze allemaal kan, dat ze onder het zadel beleerd is en voor de kar, en dat ze een goed leerpaard is voor de jonge paarden omdat ze echt nergens van opkijkt. uitleg over het inspannen en het tuig en hoe dat dat werkt. Ondertussen ook weer heerlijk lopen kroelen.
Daarna het jonge paard uit de paddock gehaald. Ja dat was even een ander verhaal ja, lekkere opdonder. "Ja, precies dr oma," zegt ie, "daar heb ik ook een strijd mee moeten leveren. Maar toen ik haar dr eenmaal onder had wisten we precies wat we aan elkaar hadden. Heb ik een gouden paard aan."
En hup, voor de kar en het buitengebied in. Heerlijk. Ik had nog nooit op een kar gezeten, maar wat is dat gaaf zeg! En een uitleg heb ik gekregen, mijn oren klapperen er nog van. Hoe hij de paarden opleert, eerst met een ouder paard dat nergens van schrikt. Nog geen gewicht meetrekken maar puur het leren aan de kar te lopen. Op een heuveltje zette hij ze stil en liet ze rustig achteruit lopen. "Dat is voor jonge paarden makkelijker, zo op een heuveltje, dan hoeven ze niet hard te werken maar zich alleen even te laten afzakken." Op dat zelfde heuveltje zette hij ze bovenaan stil. "Nou moet je eens opletten." Zegt ie. En hij zet de rem op de kar en laat ze lopen. Och wat moesten ze werken, en wat hadden ze er een lol aan. Helemaal plat en vol in het harnas. Geweldig wat een kracht kunnen ze leveren zeg! Daarna langs een boerderij waar twee groenendalers als idioten gillend langs het hek heen en weer gingen. Ze gaven er geen kik om! Das echt bomproof. Verder gepraat over de cross wedstrijden die hij deed met 2- 4- en soms wel 6-span. De snelheidsraces, tot wel 65 km per uur die knollen! En de strongmanwedstrijden. Het werk dat hij in de bossen doet met zijn paarden, hij sleept nog echt boomstammen met ze. Echt zo geweldig gaaf. Ik heb echt vreselijk genoten! Voelde me weer net een klein meisje.
Na het rijden nog even een kopje koffie gedaan met vlaai. Ja echt. Metvlaai, want het was zondag. haha. En ja. Toen kwam ook het hoge woord eruit. Nettie, de oude dame voor de kar, was ook te koop. Ze paste niet echt in het span wat hij had lopen, ze was iets te veel het 'oude type'. En aangezien hij nog meer goede leerpaarden had mocht Nettie ook wel naar een goed nieuw huis. Hij vond haar wel wat voor ons.
Dus...
Maar goed. Om een lang verhaal nog langer te maken. Wij zijn met heel erg veel indrukken en informatie naar huis gegaan. En met een voorstel om twee hele gave mooie paarden te kopen. Een veulen van 6 maanden, waar ik stiekem al smoorverliefd op ben, en een oudere dame van net geen 10 jaar waar ik de eerste paar jaar mooi op kan oefenen totdat kleine Liselotte niet meer zo klein is. Boah... Ik heb veel om over na te denken....
Dat oudere leerpaard is idd goud waard, gaan dat jonkie en jijzelf veel aan hebben 
) uitgekomen bij een tinkermerrie waar nog een kadootje in bleek te zitten. Dat kadootje is inmiddels 8 maanden en we redden ons prima met zijn drietjes. Ik was toch ook al een aantal jaren paardloos, maar wat geniet ik er weer van. Zalig! 
