Geplaatst Ongv 9 maanden geleden kwam ik een hier op bokt en speurders een veulen tegen,
een 7 maanden oud NRPSxHafflinger veulen,
die constant in mijn gedachten bleef, heb denk ik wel 100 x de adv bekeken
vaak een pb getypt maar het toch maar weer gewist.
Een veulen ... nee dat was niks voor mij
daar ging veel te veel tijd en werk ik zitten, en had er ook hellemaal geen ervaring mee.
Een tijdje later zat ze nog steeds in mijn hoofd,
en heb ik toch maar de stoute schoenen aangetrokkken en een mailtje gestuurd, want ja een mailtje wat kon dat nou kwaad.
2 dagen later zat ik in de auto onderweg naar het veulen die mijn hoofd zo op hol had laten slaan,
2.5 uur later waren we er, tot mijn grote schrik trof ik in een kleine donkere stal een bang mager hoopje ellende aan, ze was meer dood dan levend.
Dat hoopje ellende bleek ook nog maar net 4 maanden oud te zijn inplaats van 7 maanden ...
Voor mij was het al wel duidelijk, dit kleine meisje moest en zal met me mee,
of ze het zal halen of niet, ze zal een beter einde krijgen dan dat ze zal hebben gekregen in die vieze donkere stal.
Toen we na een lange maar rustige rit aankwamen op de wei, en ik haar kon uitladen
leek het al een heel ander dier, ze keek blij uit haar ogen die een paar uur daarvoor nog zo donker als de nacht stonden...
2 dagen later is de Dierenarts geweest en die bevestigde waar ik al bang voor was.
Ze zat vol met bijna alle wormen die een paard maar kon krijgen, en was ontzettend veel belangrijke voedingstoffen misgelopen doordat ze zo vroeg bij haar moeder was weggehaald,
hij gaf haar 40% overlevingskans in deze toestand ... ''slik''
Na het dierenarts onderzoek wou je niks meer van mensen weten, alles wat maar op een mens leek viel je aan, je wou niet meer eten en stond alleen nog maar achter in een hoekje van de wei.
Damn daar stond ik dan ... en nu?
2 weken later was je wel weer aan het eten, maar de rest was hopeloos .. stond echt met mijn handen in mijn haar hoe kon ik jou het vertrouwen teruggeven. Vanaf dat moment maar uren op de grond in de wei gaan zitten, je begon steeds dichter om me heen te grazen en durfde het soms zelfs al aan om aan me te snuffelen, ja het werd eindelijk weer positief.
3 weken later kwam je al voorzichtig naar me toe en kwam er zelfs een zachte hinnik uit je kleine mondje als ik eraan kwam.
Daarna zijn we van wei verandert, naar een plekje waar je 's nachts lekker in een warme stal kon slapen en ik je wormen kon behandelen.
Dat heeft je goed gedaan, je kreeg het vertrouwen steeds meer terug ookal week je geen meter van je vriendinnetje af, maar dat is niet erg.
In de tussentijd is er ontzettend veel gebeurd, ze kreeg nieuwe vriendjes erbij
de mensen waren al een stuk minder eng, en de dingen die de mensen doen ook.
ze begon in te zien dat knuffelen en kroelen toch best leuk kan zijn.
Een tijd later zijn we nog een keer van stal verandert, dit wegens een relatiebreuk.
Deze nieuwe plek heeft haar heel goed gedaan, hier lopen veel andere paarden rond, andere mensen kinderen, koeien schapen zoveel nieuwe dingen, en wauw wat doet ze t goed.
Haar eerste wandelingen zijn al gemaakt, en ze deed t alsof ze t al jaren doet!
Helaas is er een tijdje later schimmelschurft bij haar uitgebroken, waardoor ik haar een aantal keer heb moeten wassen, hier ben ik met knikkende knieën aan begonnen ... de eerste keer was behoorlijk spannend en heeft mij en de staleigenaresse een flinke hersenschudding en blauwe plekken gegeven.
De dierenarts kwam opnieuw langs om te kijken bij haar schurft, dit was bijna over maar kreeg het advies haar te scheren en nog 1x te wassen, dan was ze schoon.
Tot mijn grote verbazing kreeg ik behoorlijk veel complimenten van de Dierenarts,
hij geloofde amper dat dit het zelfde veulen van ongv 3 kwart jaar geleden was ..
dat veulen had namelijk allang dood moeten zijn, en dit veulen heeft die KERNGEZOND verklaard.
wow, wat was ik trots toen ik dit hoorde.
dat hadden we toch maar even mooi geflikt met zn 2en.
Ik ben zo ontzettend blij, dat ik al die tijd en al die tegenslagen in mezelf en in haar ben blijven geloven.
veel mensen hebben mij voor gek verklaard, dat ik zoveel tijd en geld in een dood paard stopte, maar het is me meer dan waard geweest.
Wat een geweldig lief dier is hier uitgekomen, en wat een band hebben wij!
Ik kan geen beter paard wensen!!
Vandaag 09-04-2015 is mijn droomveulen 1 jaar geworden.
https://www.youtube.com/watch?v=Cvr8v73E52I
