Enkele weken geleden de stoute schoenen aangetrokken en mezelf ingeschreven voor een onderlinge wedstrijd op een stal in de buurt. Eerst bij de organisator navraag gedaan of ik zo mee mocht doen, gelukkig was dit geen probleem! Op deze stal heb ik ook al eerder een springles mee gedaan op de neckrope dus zodoende wist ze dat [***] redelijk luistert naar een touwtje op zijn nek,
Gister was de grote dag.. Ik was ENORM zenuwachtig. Eenmaal daar moest mijn moeder naar me blijven staan omdat ik bang was dat [***] de ring in zou rennen voor wij aan de beurt waren
De eerst helft van de proef ging geweldig, ik dacht nog: wauw als dit zo blijft gaan barst ik straks in tranen uit van geluk.
Uiteraard ging het toen mis
Vorig jaar heb ik een bijrijder gehad die helaas meer fout dan goed heeft gedaan. [***] heeft bij haar geleerd dat wanneer ie keihard naar de uitgang rent, hij zijn zin krijgt. Ik ben hard bezig dit eruit te rijden, maar dit kost enorm veel tijd. Boos worden helpt namelijk niet dus alleen geduld en tijd helpt. Hier het filmpje van de proef.
En wat foto's


Geïrriteerd hoofd van [***] omdat ie z'n streek uit wilde halen. Ook meteen een verbeterpunt voor mij: juist níet naar dat punt kijken waar paard heen wil



Proef voorbij, eindelijk de spanning weg en er kon weer een lach af


De protocol: alsnog een winstpunt!

Heb er leuke reacties op gekregen, zo bijvoorbeeld dat [***] als een van de weinige wel deed halsstrekken
Nog een aandachtspuntje voor mijzelf is om wat vaker te oefenen. We hebben namelijk maar 1 keer geoefend door omstandigheden haha.
Groetjes van ons!


Zo houd je de lol er wel in haha!