Geplaatst Vanmorgen was Arie na een lange tijd niet rijden weer aan de beurt om een bosritje te doen. Helaas zit het dressuren er niet meer in vanwege zn arthrose maar zo af en toe een bosritje vind ie heerlijk. Hij zat de laatste tijd niet zo lekker in zn vel, het is een verschrikkelijk gevoelig paard dus zodra ik ook maar iets gestresst ben merk ik het direct aan Arie.
Ik mag hem al 4,5 jaar mn maatje noemen, in Nederland was het een watje die voor elk blaadje de lucht in vloog. Dit werd het laatste half jaar beter en hier voelt ie zich zoveel beter. Ze staan minimaal 12 uur buiten en hij staat niet meer alleen, dit alles doet hem echt super goed!
Meneer is een Gribaldi x Matcho AA en wordt dit jaar 10 en is een reus van 1,83m
Normaal gaan we op dit pad altijd lekker op ons allerhardst maar helaas was het nu te glad dus kon ik maar kleine stukjes draven/galoperen. Het heeft vannacht flink gevroren
Doordat er nog sneeuw lag op sommige plekken konden we meer draven/galoperen, normaal stap ik derest van het rondje omdat die kiezeltjes niet lekker onder zn voeten zijn
Je ziet overal elanden sporen in het bos, ben er een keer 2 tegen gekomen met Faros maar die zag ze niet. Ik ben zo benieuwd hoe die paarden erop reageren
http://i59.tinypic.com/2hrda12.jpg
Wij hebben in ieder geval weer heerlijk genoten
