We hebben diepe dalen gekend, maar zijn er beter en sterker dan ooit uit geklommen.
Ik merk iedere dag nog dat onze band steeds sterker word.
Nooit gedacht dat ik zo gek zou kunnen zijn op een paard.
Ik heb een grote beslissing genomen om het over een andere boeg te gooien met haar. En zelfs na zo'n korte tijd weet ik dat het de beste beslissing was. De laatste maanden geniet ik zo veel meer van haar dan ik heb gedaan in de 2 jaar dat ik haar heb.
We beginnen 1 Januari met haar verjaardag.
Dat moet natuurlijk gevierd worden met kadotjes en taart

Februari staat in het teken van buitenritjes

Maart hebben we ons verdiept in lange lijnen

In April meegedaan aan de sokkenwasrit.
Wat eindigde in een grote stressboel voor mij, waardoor het genieten ver weg was. Gelukkig was er een stalgenootje mee op haar fjord waar Sally zich aan optrok, want aan mij had ze niets.
De rem was die dag helemaal kwijt, en normaal stappen ging ook niet. Maar hebben wel een heel stuk in galop over het strand gedaan.
Achteraf was het wel een hele mooie ervaring.

Een week later de tandarts laten komen. Ik dacht dat ze last van haken had en even vijlen en klaar zou zijn. Helaas was het niet zo simpel.
Aan beide kanten in de onderste rij van haar kiezen heeft ze een kies die helemaal uit de rij staat in de wang groeide.
Wat zal mijn meisje een pijn gehad moeten hebben.
En dan de week daarvoor de sokkenwasrit rijden en geen stap verkeerd doen, terwijl ik soms flink aan de teugels heb getrokken om een beetje rem te hebben. Wat voelde ik mij daar schuldig over toen ik dit hoorde

In Mei een stap dichterbij mijn droom gekomen. Via marktplaats een heel mooi tuig gekocht voor haar.

Juni stond in het teken van oefenen in de bak met het tuig op.
Niet dat er veel te oefenen was, ze liep er zo mee weg.

Juli nog meer buitenritjes gemaakt. Goed ingepakt tegen de vliegen.

Augustus iemand gevonden die paarden op stal beleerd voor de kar. Afspraak gemaakt met deze man en het klikte zo goed tussen hem en Sally dat hij een paar keer is gekomen.
En toen stond ze ineens voor de kar. En zag ik voor mijn ogen de toekomstdroom lopen die ik al 9 jaar in mijn hoofd heb

September 2 dagen meegereden met de HuijbergsePaarden3Daagse.
Eerste dag wel flink getwijfeld waar ik aan begonnen was. Halverwege stond ze er bij alsof ze zo zou neervallen. Pauze ingelast, en ben er toen heel wat kilometers naast gaan lopen. Toen knapte ze weer op. De laatste 9 km weer opgestapt en naar de finish gestapt.
Daar kwamen we aan bij de trailer en mevrouw ging gelijk plassen en niet zo weinig ook. Ik denk dat dat haar flink dwars zat. Ze plast nooit onder het rijden, en met zo'n lange rit brak haar dat op.
De tweede dag was ze weer haar eigen zelf. En had ze nergens last van.

Ze was bij terugkomst wel flink moe, maar dat was het enigste gelukkig.

Deze maand ook voor het eerst naar buiten geweest voor de kar. Ze stond er voor de 4de keer voor maar was zo braaf, dat ik het aandurfde.
Oktober worden er zoveel mogelijk buitenritten voor de wagen gemaakt.

Ook zijn we met 3 andere en hun paarden op vakantie geweest naar Camping Livonia in Epe.
Wat was dat genieten.
Maar ook afzien voor mij. Wat heb ik de laatste dagen pijn gehad in mijn knieën onder het rijden. Zo erg dat als ik afstapte ik wel kon huilen.
Deze vakantie maakte de beslissing die ging komen voor mij ook veel makkelijker. Nooit meer wil ik zo'n pijn ervaren. En hoewel ik genoot van alles, zag ik me in gedachten daar rondrijden met de wagen. Zag ik een gat in het wegdek dacht ik: Daar moet ik voor opletten met mijn wielen.

November de beslissing gemaakt om helemaal te stoppen met het rijden. Was iets waar ik langer over zat te tobben. Maar de pijn tijdens de vakantie en dat ze zo braaf is voor de kar hebben de doorslag gegeven.
En vooral nog meer omdat Sally laat zien dat ze het mennen veel leuker vind dan het rijden. Zo mutserig als ze onder het zadel is, zo fijn loopt ze door voor de kar.
Briest ze onder het zadel nooit, tot misschien één keer. Begint ze voor de kar al bij stal en stopt pas bij stal met briesen.
Haar oortjes staan heel de tijd naar voren gericht voor de kar.
En het is zo mooi om te zien dat hoe meer ik haar de hemel in prijs omdat ze zo braaf is. Hoe mooier zij gaat lopen
Deze maand is er een kies bij haar getrokken. Die deed haar om de 4 maanden zoveel pijn dat ze slechter ging eten, dus de keuze om te verwijderen was snel gemaakt.
En toen was het alweer december. Wat is het jaar omgevlogen. Maar iedere dag geniet ik nog met volle teugen van dat grote witte monster dat op me wacht. Wat wordt ik blij van een knuffel.
Wat geniet ik als ik haar hooi zie eten.
Wat is het een genot om te kunnen zeggen; Dat is mijn paard.
Zij is het paard waar ik over droomde toen ik 9 jaar terug voor het eerst op een paard stapte.
Zij is het paard waarmee ik al mijn dromen van toen heb waargemaakt.
Zij is het paard waarmee ik al mijn dromen die ik nog heb ga waarmaken.
Dat 2015 maar weer zo'n fantastisch jaar gaat worden als dat 2014 wordt.
Maar ik denk/hoop dat het een nog veel mooier jaar gaat worden.
