Geplaatst 
Maandag. Vriendin H. stuurt een berichtje of ik zin heb in een laatavond-buitenrit. Graag! Ik rij met mijn paard tot bij haar weide en we maken er een leuke rit van. We plannen nog een ritje voor deze zondag, draven en galopperen een beetje, lachen dat we onze beide paarden eens terug in conditie moeten brengen. De zon gaat onder en we besluiten een mooie zonsondergangfoto te trekken, haar pony links, mijn paard rechts op de foto, allebei vrolijk.
Dinsdag. Ik wil mijn ruin longeren in de longeercirkel en merk dat het mis is. Kreupel in draf op de rechterhand, en geen klein beetje. In stap niks aan de hand, dus ik twijfel om de dierenarts meteen te laten komen of nog enkele dagen aan te kijken. Open nog een topic op bokt "wat zouden jullie doen?" [MD] Kreupel, wanneer bellen jullie de DA? Ik besluit op basis van de reacties toch de dierenarts te bellen, die zegt het één à twee dagen aan te kijken en bij geen verbetering komt hij langs.
Vrijdag. Geen verbetering, dus de dierenarts komt langs. Waarschijnlijk een spierverrekking of een spierscheur onder het schouderblad door een uitschuiver in de weide, kreupelheid komt duidelijk vanuit de schouder. Tien dagen rust, 2x medicatie per dag. Maar dit moet goedkomen. Ik sms wat heen en weer met vriendin H., die me sterkte en veel beterschap met Noah wenst.
En dan... terug een smsje van vriendin H. Ze is op weg naar huis van haar werk, haar pony heeft zijn voet gebroken. Niet te bevatten zoiets... het volgende smsje al snel erna, haar moeder en de staleigenaar zijn erbij, net als de dierenarts. Het is een open bot breuk, geen redden meer aan... Haar arme, lieve pony wordt meteen ingeslapen
Het voelt zo onwerkelijk. Maandag nog samen een ritje gaan maken en vol plannen, vrijdag mijn paard kreupel op weiderust en haar paard gewoon weg, dood, ingeslapen...... Hoe snel kan iets gaan
Zo groot en sterk en toch oh zo fragiel en breekbaar.Slaap zacht lieve pony-vriend, we zullen je missen
och wat erg zeg! 
