Geplaatst 
Vandaag precies 8 jaar geleden is mijn eerste eigen gefokte veulentje geboren
In het voorjaar van 2005 hadden we mama Fayette hadden we laten dekken door de lieve, stoere showhengst Gulliver O'Britain.
Vol verwachting klopten onze harten toen Fayette op een ochtend met harsjes stond: http://i300.photobucket.com/albums/nn3/Flettie/Dunla/PICT0006_zpsd681c9c2.jpg
En zoals het een brave merrie betaamd kreeg ze binnen 24 uur weeën.
Met een beetje hulp van onze kant
http://i300.photobucket.com/albums/nn3/Flettie/Dunla/PICT0012_zps665d7421.jpg
was binnen 20 minuten een prachtig merrieveulen geboren
Ze voldeed alleen op 1 punt niet aan ons wensenlijstje: ze was niet bont
Maar je kunt niet alles hebben toch? 1e dag naar buiten
(leuk detail, buurmeisje op deze foto kocht 3 jaar het volle broertje van Dunla
).
Begin oktober 2006 brachten we Dunla naar Marije (MarijeR op bokt). Daar mocht ze samen opgroeien met de Welsh Cob veulens die Marije toendertijd nog had. Regelmatig kregen we leuke foto-updates van Marije.
Dunla als 'naarling' bij Marije in de opfok
We maken even een sprong naar voorjaar/zomer 2008. Dunla kwam weer naar huis
Helaas bleek toen wel dat ze last had van zomerexceem en had ze al haar mooie manen, groot deel van d'r voorpluk en bovenkant staart eraf geschuurd
Puppypaard
http://i300.photobucket.com/albums/nn3/Flettie/Dunla/IMG_8352.jpg
Voorjaar 2009.
Omdat ik zelf in de tussentijd zwanger was geworden van ons 1e kindje werden de plannen voor Dunla omgegooid. In plaats van eerst op 3 jarige leeftijd in te rijden en daarna voor de kar te beleren, lieten we haar nu eerst voor de kar beleren. Hubby deed al wat voorbereidend werk met de lange lijnen:
http://i300.photobucket.com/albums/nn3/Flettie/Dunla/IMG_8871.jpg
Zo'n 4-6 weken later konden we haar weer ophalen. Madammeke liep netjes in enkel- en dubbelspan voor de wagen. Hier nog een paar maand later samen met haar mama
Hubby heeft de hele zomer en winter gezellig doorgemend met beide dames.
En in het voorjaar van 2010 ben ik dan eindelijk begonnen met het zadelmak maken en inrijden van Dunla. Om het zadel gaf ze bar weinig, en nog zo veel minder als om het feit dat ik opeens bovenop haar zat in plaats van naast d'r stond. "
Goh, vrouwtje, wat doe jij daar nou?" Een keer ben ik van d'r afgekukeld en dat was geheel mijn schuld. Ik wilde d'r belonen voor hoe braaf ze was maar klopte net iets te enthousiast op d'r hals waarvan ze schrok en 180° om d'r as draaide
Verder heeft ze echt nog nooit iets kwaads in zin gehad In de winter van 2010-2011 heb ik d'r een aantal keer meegenomen naar de clublessen in de binnenhal, spannend!!
2011
De strijd tegen d'r exceem blijven we doorzetten, met wisselende resultaten:
http://i300.photobucket.com/albums/nn3/Flettie/Dunla/IMG_2465.jpg
Van 2011 eigenlijk weinig rijfoto's omdat we het toen gewoon nog heel rustig hebben aangedaan. Beetje dressuurmatig in de bak aan het werk maar vooral regelmatig lekker naar buiten de omgeving verkennen.
2012
Ik trek mijn stoute sokken aan na in 2011 van de wedstrijdsport geproefd te hebben met Dunla d'r moeder Fayette en vraag ook met Dunla een startpas aan. Dunla is op wedstrijden totaal anders dan d'r moeder (wat een stresskip is dan) en het is gewoon genieten van d'r hoe goed ze haar best doet. En nu bleek dat zo'n effen bruine toch wel erg veel voorwerk voor een concours scheelde wat wassen betreft
Leusden, voorjaar 2012
Springen is niet haar ding en na deze ene keer in Leusden (en uitgebeld te zijn geweest in het parcours wegens 3 weigeringen
), hebben we haar springcarriere maar in de kast geparkeerd. En om eerlijk te zijn... ik vind niet erg 
Vanaf medio 2012 t/m geheel 2013 is het weer erg rustig geweest omdat ik zwanger was van ons 2e kindje die in maart 2013 is geboren. Ik kon helaas geen goede bijrijder voor d'r vinden en eigenlijk heeft ze dus gewoon een hele lange vakantie gehad.
http://i300.photobucket.com/albums/nn3/Flettie/Dunla/IMG_3736_zps925a32c5.jpg
Najaar 2013 heb ik d'r weer langzaamaan opgepakt, maar ik moet haar ook steeds regelmatiger afstaan aan mijn (bijna) 5 jarige dochter
En zo af en toe ook nog aan haar mede-eigenaresse, mijn zus Michelle
Ondertussen hebben we onze wedstrijdcarriere weer opgepakt na in 2012 te zijn gestopt bij B+6. En na 3 wedstrijden zijn we alweer L1 startgerechtigd
Sinds 2 maanden trainen we ook (weer) bij Ton en Aletta Duivenvoorden en ze gaat werkelijk met sprongen vooruit. Hopelijk kunnen we begin deze zomer daadwerkelijk L1 gaan starten en dan zien we maar wat de rest van het wedstrijdseizoen ons brengt. 
