
Ik zat vol mooie toekomstdromen; ik zou haar zelf gaan beleren, ik wilde haar gaan showen en vooral wilde ik heerlijk met haar gaan buitenwandelen en later ook buitenrijden.
Hoe geweldig ze ook was, het ging niet altijd vanzelf... Angel bleek van zichzelf erg onzeker te zijn en werd heel makkelijk ontzettend hysterisch. Tot op het punt waar ze zichzelf echt de vernieling in kon helpen. Ook in het werk kon ze heel heftig zijn. Als ik een vraag op de verkeerde manier stelde, dan kon het zo maar ineens hele dikke oorlog zijn.
Ik vond het erg moeilijk om daarmee om te gaan. De dromen die ik had leken verder weg dan ooit.
Zoekend naar een oplossing kwamen heel veel trainingsmethodes voorbij, maar geen één methode leek de oplossing te bieden. Het werd eerder slechter...
Totdat ik in 2011 Carolyn Resnick tegenkwam... zij heeft mijn ogen geopend en alles is toen veranderd. Echt niet in 1x... het was hard werken om dingen los te laten.... maar zonder haar was het me nooit gelukt.
Ik ging aan de slag met haar methode en het ging steeds meer voelen als van mezelf. Angel reageerde er super op en kwartje na kwartje viel bij mij.
Ik heb al mijn dromen los moeten laten... letterlijk heb ik het willen showen en het buiten willen rijden op moeten geven.
Het enige wat ik nog had; blij zijn met Angel. En dan bedoel ik écht blij zijn met haar, met wie ze écht was en niet met wie ik wilde dat ze zou zijn...
Ik ging houden van haar hysterische kant... ik ging houden van haar dwarse buien en boze hoofd, ik kon lachen om haar rare humor... en ineens waren er geen problemen meer!!
Ik stopte met haar te willen veranderen en dat veranderde alles!!
Helaas heeft ze ook behoorlijk wat gezondheidsklachten gehad, waardoor we het rijden nog een tijd uit moesten stellen. En ook het vinden van een passend zadel was een probleem. Daar hebben we maar liefst 2jaar over gedaan.
Maar dit jaar ging alles ineens in sneltreinvaart... als ik erop terugkijk kan ik het nog steeds niet geloven


Januari/Februari
even niet rijden... ik had nog geen passend zadel en was er zonder een zadel al een paar keer afgestuiterd door haar schrikkertjes. Gelukkig is rijden niet het enige wat we samen graag doen

Februari
Mijn vriendin Mac was onze steun en toeverlaat tijdens een eerste ritje weer na de laatste vliegertjes


Maart
Ik had in het afgelopen jaar ontdekt dat Angel het he-le-maal geweldig vond om kunstjes te doen... was nooit zo mijn ding, maar omdat zij het zó leuk vond, ben ik het ook helemaal leuk gaan vinden

April
Terwijl ik moest wachten op mijn 'eindelijk gevonden passende zadel' mocht ik in de tussentijd het boomloze zadel van Mac lenen, wederom



Mei
Ondertussen vooral ook blijven genieten van het 'gewoon' samen zijn



Juni
Nooit verwacht, toch gekregen... ons allereerste buitenritje!!! gigantisch gaaf! en ik was zó trots op haar


Juli
Nog een droom die in vervulling ging... onze eerste buitenrit in het 'echte grote bos'

"net echt"


Augustus
Eindelijk is ons nieuwe zadel binnen!!

http://img849.imageshack.us/img849/9827/8j8e.jpg
Helaas in augustus ook weer even een terugvalletje... Angel werd enorm hysterisch in het grote bos. Ze was niet meer rustig te krijgen. Uiteindelijk moest ik afstappen en naar huis wandelen.
De zon en het stuivende zand had nog wel mooie foto's opgeleverd


September
Na deze terugval besloten even een stapje terug te doen en eerst maar eens rustig te gaan opbouwen met kleine ritjes in de omgeving. Angel vind gek genoeg verkeer minder eng dan bos, dus dan voorlopig maar even geen bos

Het rustig uitbouwen werkte SUPER en het vertrouwen groeide zo erg dat ik zelfs met haar alleen op pad durfde! een geweldig gevoel om zo echt samen op weg te zijn


En ook in september ons eerste galopje ohz! Zoals gehoopt 'gebeurde het gewoon' en nog wel tijdens een fotoshoot van My_Little_P


Oktober
Het vertrouwen was weer helemaal terug


Maar natuurlijk doen we ook nog steeds andere leuke dingen dan rijden, zoals heerlijke wandelingen maken! Iets wat tot een jaar geleden ook nog niet vanzelfsprekend was...

November
Voor het eerst een buitenritje met z'n 2tjes door het park! een soort volgende stapje voordat we het échte bos weer eens proberen. Eerst maar eens het kleine 'bos' dicht bij huis. Ze deed het super!!!

December
Inmiddels zijn we lekker aan het lessen! en we blijven onze kleine buitenritjes oefenen...
Weet zeker dat we in 2014 weer in het bos gaan rijden. Dat gaat ons lukken!
Als we maar blijven lachen samen!!!


