Geplaatst Ik kocht Verona in 2006/7 toen ik in 3 jaar tijd 2 paarden had verloren van mijn oude buurman. Hij had nog wel en leuk paard staan. Verona was toen 4/ 5 jaartjes oud. Ik hield van paarden met weinig wit, liefst donker en maximaal 1.68 in stokmaat.
Hij deed de stal open en daar stond ze dan. Grote bles, flink wit been, en een reus maar wel iets 'iel'
Ben er opgestapt en ooh ze was groot maar braaf. Daarna zou ik nog een keer gaan rijden maar het weer was slecht. Oooh gaan we toch naar de binnenbak....... paard de trailer in en gaan. Dat ging makkelijk en ze was braaf op vreemd terrein. Verona is daarna gelijk naar mij gekomen en heb haar op proef op stal gekregen.
Haar paspoort:
Naam: Verona
Geboren: 20 april 2002
Afstamming: Orame x Zeoliet
Stokmat: 1.74/5
Zo begon ik met Verona:
We bleven oefenen:
http://www.mijnalbum.nl/Foto550-BALD8MPT.jpg
En starten ook snel wedstrijden. Heb niet veel foto's van de begin periode. Die staan op andere computer...
Dit was tijdens een indoorwedstrijd denk in 2010/2011?
Verona bleek al snel erg sterk te zijn en een flink karakter te hebben. Vooral galop was erg moeilijk voor mij om uit te zitten. Ze trekt me eerst uit het zadel en gaat daarna hard en soms plat door de bocht. Dit gaat steeds wat beter. Het kost soms veel frustratie. Maar vanwege haar geweldige karakter en wat ik met haar kan zetten we door.
We trainden lekker verder maar genoten ook van buitenritten, bosritten enz.
Helaas hebben we ook regelmatig veel pech.
Verona kreeg flink mok met o.a. einschusbeen, wratten die die ze had vielen door de hydrocortison eraf maar werden tumoren welke weggesneden werden.
Ik kocht een ander zadel en dacht kan eindelijk echt te gaan rijden. Helaas kwam ik in de lappenmand. Een gecompliceerde beenbreuk tgv uitglijden in de sneeuw. 1/2 jaar niet rijden. In tussentijd groeide de tumoren weer aan en werden groter en groter. Ik zag dit eind april en begin mei lag Verona op de operatietafel. Het zat voorop het achterbeen dus er was geen vel om het te dichten. Dit moest de natuur doen. Kortom verband wisselen enz. Dit heb ik zelf gedaan ondanks dat ik nog met mijn been zat. Verona mocht naar buiten maar op en klein afgezet stuk. Ze mocht niet te gek doen......
http://www.mijnalbum.nl/Foto550-7IZXBUHO.jpg
Dit werkte niet dus mocht ze meer wei krijgen. Ze was stukken rustiger.
Het genas netjes en in augustus konden we weer gaan rijden. Zadel goed afgesteld en gaan.
In de winter weer wat wedstrijden meegepakt en regelmatig een buitenrit. Ook samen met mijn vriendin. Ik rijd haar paard zo nu en dan ook bij.
In februari nogmaals mijn zadel laten controleren. Verona was breder geworden dus ging er een nieuwe boom in.
In mei tijdens de les kreeg ze kuren. Zoals ze eerder deed in de tweede galop. Dus dacht (instructrice ook) dit is typisch Verona. Dus doorgezet. Ze liep hierna gewoon zoals altijd.
Het volgende weekend was het weer oefenconcours van de club en wilde goed voorbereid starten. Maar na 2 dagen zag ik ineens een kaal plekje op de schoft. Een flinke drukplek. En ja hoor boom was gebroken
Wat voelde ik me schuldig.Wederom lange tijd eruit. Na paar weken zijn we gaan longeren en in augustus er maar weer op met een zadel wat ik mocht lenen. ook met bijzet in het begin ivm reactie
We reden tussendoor gewoon lekker door.
Oefenwedstrijdje:
Maar ook officiële wedstrijden. Ik reed inmiddels L2. We gingen hard vooruit de galop verbeterde. We werden meer en meer een team.
Ik ging dit jaar voor de tweede keer op vakantie met Verona. Dit keer naar Wolfheze. Wat hebben we genoten. Mooie en lange ritten. EN wat was Verona braaf. Ze genoot zichtbaar. Heb een galop gedaan en gelijk gefilmd. Wow wat een gevoel.
En gewoon met een hand kunnen rijden.
http://www.mijnalbum.nl/Foto550-LI3I63RP.jpg
Na een rit ging er nog iemand springen. Ik dacht ga even mee kijken. Het kriebelde dus dacht neem ook een sprongetje. Ik heb nog nooit zo een fijne sprong met haar gemaakt. Ik weet het met slof is niet helemaal maar goed.
Ook zijn er mooie foto's gemaakt tijdens deze vakantie.
Het was voor herhaling vatbaar.
En omdat het zo goed was gegaan besloot ik me op te geven voor de Huijbergse paarden3daagse.
Maar in de tussenliggende weken werd Verona nukkiger, meer drammen enz. Op wedstrijd ging het weer helemaal mis met de galop. Dit klopte niet. Tandarts laten komen maar dit was het niet. Toen de fysio. Verona was stijf in de rug en werd behandeld en daarna na wat rust opbouwen met longeren. Helaas daar ging de 3 daagse dacht ik.
Maar ik mocht paard van mijn vriendin gebruiken. Als alles goed zou gaan de eerste dag zou ik de volgende dagen rijden. En het ging super.
De laatste dag samen met mijn vriendin kwamen we dit spandoek tegen. Het was nog niet de echte finish:
http://www.mijnalbum.nl/Foto550-RLWFBPYC.jpg
Bij terugkomst op het terrein ging het helaas mis. Floor schrok en sprong uit het niets met 4 benen in de lucht en hop daar ging ik...... Ik eindigde met ambulance in nekkraag in het ziekenhuis met en gecompliceerde polsbreuk....
Wederom kon ik niets. Verder net begonnen met een opleiding. Uiteindelijk heb ik met Verona hulp gekregen met longeren. In december zat ik er voor het eerst weer op. In januari 2013 kreeg ik mijn veelzijdigheidszadel terug van de zadelmaker en kon ik er thuis ook op.
Verona schrok en gaf onverwachts en rodeo. En boem daar lag ik weer. Met bibberende benen toch gelijk er terug op. Volgende dag gewoon gereden toen het vervolgens ging vriezen en sneeuwen en ik niet kon rijden. Toen sloeg de angst toe. Ook door mijn opleiding had ik niet heel veel tijd. Maar de tijd die ik had gebruikte ik om van mijn angst af te komen.
Ben ook weer op Floor gestapt. Met mijn vriendin erbij gaat het goed maar ben ik alleen.......
Maar met Verona ging het steeds beter.
Eindelijk was ik zelf zo ver om weer te kijken voor een goed dressuurzadel. Daar gingen we naar Drunen met 30 graden....... Zadel op en af maar Verona bleef zich wonderbaarlijk goed gedragen. Dit heeft voor mijn vertrouwen veel goed gedaan. We vonden een zadel en konden weer lekker gaan rijden.
Ook weer op buitenrit geweest en weer gaan lessen.
In de tussentijd kreeg Verona een echte vriendin namelijk Bonnie:
Ik besloot dit jaar toch nog een wedstrijd te gaan proberen. Drafgedeelte ging beter dan ooit. Maar de galop was weer foute boel. Zo wilde ik niet afsluiten dus ik kon nog 1 wedstrijd rijden voor mijn operatie. En dat ging lekker. Galop ging een stuk beter. Ik reed toen ook een winstpunt en zelfs een eerste prijs.
Een mooiere afsluiting kon ik niet hebben. Vertrouwen in elkaar is terug. Ik weet dat ik Verona niet weg zal doen. We zetten door. In 2014 ga ik wanneer het weer mag met frisse zin weer beginnen. Lekker genieten van een buitenrit, wedstrijd, bosrit enz. Ik ben trots op mijn knappe dame.
En die geweldig mooie foto's van de Veluwe van vorig jaar, heerlijk genieten met grote Verona. Echt een van de topvakanties. Je hebt veel pech gehad, maar dat is nu helemaal klaar hoor, straks als jij ook weer helemaal genezen bent weer volop leuke dingen doen 
Gaan we afspraken maken voor ritjes 
