Geplaatst Ik, de Fjordmeneer en het Hafmeisje.
Jill van Equiphotography kwam om ons alledrie vast te leggen, maar Wente het meest want zij had nog nooit model gestaan.
En dat kon natuurlijk niet.
Echt penny ben je ook van binnen, zo bewees 't Hafmeisje wel weer.
Getverdekkie, wat een makkelijk model. Kijkt voor alles leuk en charmant, oortjes erop en er lijkt geen foto te zijn waarop ze een mal gezicht trekt.
Na een kwartier hadden we al heel veel foto's van Wente en mij in dat hoge gras.
Lange wollige pluimen en heide, lief hafmeisje en ik.
En beloofde de fotografe me dat ze allemaal zo mooi waren, en zo bij ons pasten.
Gelijk had ze! Ik ben er zo blij mee!
Bewegingsfoto's is natuurlijk altijd leuk, vooral voor Wente die inmiddels aardig baldadig was omdat ze niet helemaal begreep waarom
ik zo liep te grijnzen en blij naar haar lachte, terwijl ze eigenlijk vooral heel weinig deed.
Na twee rondjes heide snuiven ging de staart erop en kwam haar inner-arab even om de hoek kijken. Heerlijk.
Koudbloed zegt u? waar?
Natuurlijk mocht de Fjordmeneer ook. Kijk, daar gaat hij. Na deze foto heb ik de fotografe vriendelijk doch dringend uit de bak verwijderd, want zo lief als ze om mij heen hollen had ik ernstige twijfels of dat ook voor haar lens (of voeten) zou gelden.
Portret-tijd voor de Fjordmeneer
Wat ik zo graag wilde, een foto van ons drieën. En zo leuk dat 'ie is!
En voor je nu denkt 'wat een guitig en attent bekkie heeft die Fjordmeneer toch, wat een fijn fotofiguur!'
Is niet zo.
Dat is echt volledig te danken aan talent van de fotografe.
Want hoewel Bailey inderdaad vreselijk attent en guitig kan kijken zijn gefrutsel, geposeer en getut, en in het bijzonder stilstaan niet aan hem besteed.
Laat staan een fotoshoot.
Ik vind het zo knap hoe Jill toch precies zo op het goede moment heeft kunnen klikken, dat de hele foto Bailey uitstraalt!
Precies is zoals hij is.
Net zoals de foto's Wente uitstralen zoals ze is.
Zo precies goed! En ik ben zo blij met die twee van mij. Zo fijn hoe ze elkaar aanvullen, zelfs in de wei samen optrekken (in een kudde
van tien geloof ik werkelijk dat ze snappen dat ze op een bepaalde manier bij elkaar horen) en allebei zo geweldig eigen en uitgesproken zijn!
Thanks Jill, voor je prachtige foto's, je geduld en de gezellige middag!
.
