Ik verzorg al 6 jaar een verschrikkelijk lieve tinker Nemon. Ik moest dit toch even kwijt!
Hij heeft eigenlijk al zn hele leven last van zn longen. En dat werd eind vorig jaar eigenlijk erger. Ik reed praktisch om de dag met hem, het ging heel goed met hem! Maar toen het minder ging reed ik eigenlijk niet meer. We hebben de dierenarts erbij gehaald eigenlijk was t definitief dampig, en rijden was voor mij al van de kaart. Het ging in periodes best slecht met mn maatje, hij stond soms met een dubbele ademhaling om adem te halen. Hij stond heel de dag buiten om het voor hem zo makkelijk mogelijk te maken. Hij kreeg ook puffers ( net zoals mensen met astma) voor zn ademhaling. Daarmee ging het beter!
Ik kreeg door alles wat ik met hem heb meegemaakt best een sterke band met hem! T werd echt mn vriendje


Het ging eigenlijk beter met Nemon. Hij werd beetje bij beetje weer het vrolijke paard wat ik kende!
We konden weer samen stukjes wandelen naar hoe hij zich voelde, waar ik super van genoot!

Eigenlijk sinds die tijd hem elke dag lekker buiten gezet en vaak een poetsbeurt geven, wat hij ook nog wel op prijs stelde

Merkte steeds meer dat ik me aan hem begon te hechten. Als ik aan kwam lopen kreeg ik een hinnikje en ook in de omgang was hij heel aanhankelijk en lief

Hij staat nu een maandje of anderhalf op de wei en dat gaat super!
Ik ben in het begin nog vaak gaan wandelen met hem

Ik kwam iedere dag voor zn medicijnen en voor een wortel, ik werd dan ook iedere keer opgewacht door mn grote vriend!
De clown haha:


Tot op een gegeven moment tegen alle verwachtingen in Nemon zo goed ging, hij zonder medicatie kwam te staan!
Ik was super trots op mn vriendje en was echt dolblij dat het zo ging!
Tot een week of 2 later, ik kreeg te horen van je gaat morgen met nemon naar buiten, ik dacht leuk wandelen!
Tot de eigenaresse zei, vergeet je hoofdstel niet! ik dacht zo druk is hij niet hoor! En ik moest mn cap niet vergeten,,
Ik had hem nog steeds niet door haha. Tot ze zei je gaat erop! Ik kreeg alleen maar echt? Uit mn mond

Ik was zoo blij!
De eerste keer weer naar buiten:

Ik ben nog nooit zo trots geweest! Ik heb bitloos gereden om het voor hem zo licht mogelijk te laten. Ook zonder zadel ging het super

Die oortjes van hem konden niet meer naar achter mits ik tegen m praatte.
Die dag daarna werd ik geopereerd en kon ik dus een week niet rijden.
Ik ben na 5 dagen alweer gaan rijden, het ging zo goed en ik had totaal geen last!
We hebben hem wel een bit ingedaan, hij liep eigenlijk door je heen.
Ondertussen ligt er ook een zadel op, voor mijn stevig en veiligheid, meneer had er soms een beetje teveel zin in en uitte dat in harder lopen, wat voor mijn knie dan even zo fijner was.
We hebben eigenlijk eerst alleen maar gestapt, ik raakte steeds vertrouwder met hem!
Na 3x buiten te zijn geweest, heb ik mijn eerste stukje weer gedraafd! O wat was ik trots!! Heb t wel 10x gezegd haha.
Hij was zo braaf zo beheerst maar vond het allemaal o zo leuk!!
http://www.mijnalbum.nl/Grotefoto-4VSMUJRR.jpg
Ik ben zelfs alweer met hem naar het bos geweest! Ik ben zo ontzettend blij dat het zo is gelopen! Het kan ieder moment natuurlijk anders lopen, maar van iedere dag geniet ik! Ik het bange meisje die nooit op de manege op een vraamd paard naar buiten durfde en al helemaal niet een druk paard of voorp, zat nu op een dolenthousiast paard voorop in het bos! Het was de 1e keer voor mij met Nemon in het bos.


Ik merk dat mijn band met Nemon steeds sterker word!
Ik ben zelfs met Nemon alleen naar school wezen rijden, niemand te paard of op de fiets die meeging! Okee wel de terugweg haha. Ik was zo blij trots en alles wat ik had bereikt op school de afgelopen jaren kwamen eruit. Ik ben geslaagd voor mijn VMBO diploma en het afscheid kwam nu best wel definitief. Sinds die dag weet ik eigenlijk hoe blij ik met alles moet zijn, de paarden mijn nieuwe opleiding alles!
Okee we waren doorweekt, maar het was het zeker waard!
In onze mooie set haha

Leuk detail van het dekje:

Op het schoolplein, het maakt hem niks uit


De knappe Nemon vlak voor zijn alweer 17e verjaardag!!

En omdat ik zo blij ben en zo trots dat ik hem mag verzorgen en dat het zo super gaat wilde ik de eigenaresse en haar dochter verassen!
Ik wist eigenlijk niet hoe, en bleef maar nadenken.
Tot ik dacht, ik wilde al heel lang in mijn gala jurk op nemon in het bos een mooie foto! Dat wilde ik mooi combineren!
En met mijn grote dank aan Nandi is dat gelukt! Wil haar ook bedanken omdat ze me super heeft geholpen met de buitenritten en we vrijwel altijd samen met Nemon en Newton zijn gegaan. Ben er heel blij mee!

Ook hierbij mijn super grote dank dat ik Nemon en natuurlijk ook Jesse en Jaive mag verzorgen! Ben heel blij dat ik en Nemon beide deze kans hebben gekregen! Al die jaren dat ik daar al kom ben ik heel blij met hoe het gaat

Ik hoop dat jullie blij zijn met de fotos die eruit zijn gekomen en in ieder geval ben ik heel blij met jullie!
Ik ben ook super blij met wat jullie allemaal voor Nemon over hebben gehad!
Met tranen in mijn ogen zo blij ben ik typ ik dit!
Als de fotos van Lisa Dijk fotografie binnen zijn, ga ik die geven en dit laat ik ook lezen!
Als jullie dit helemaal hebben gelezen heel veel respect haha! Ik moest dit gewoon echt even kwijt!
Groetjes Judith!!