Geplaatst Wat verdriet al niet kan doen!
Hier begin ik mijn forum over.
Ik zal eerst wat achtergrond informatie vertellen.Ik ben al 7 jaar in het bezit van een mooi bont paard waar ik ondertussen al M2 mee rij.Ik ben super trots op hem.
Hij heeft altijd bij mij thuis gestaan. Ik had geen weiland aan huis en bracht hem dus iedere dag met de fiets naar de wei en eind van de dag haalde ik hem weer op.
Prima te doen tot dat je gaat werken en om half 8 `s ochtends op je werk moet zijn. Voor die tijd mijn paard voeren en naar de wei brengen ging niet meer.
Ook was mijn paard al jaren alleen.
Toen kwam ik op het grandioze idee. Laten we hem naar een pensionstal doen. Daar heeft hij vriendjes en hoef ik hem niet naar de wei te brengen. Want alles was daar al. Zo gezegd zo gedaan.
Eind augustus bracht ik hem naar een mooie pensionstal hier in de buurt. En in eerste instantie leek alles goed te gaan.
Maar na een maand zei mijn instructrice''furi is aan het afvallen!'' Waarop ik antwoorde hij moet vast even wennen aan zijn nieuwe plek.
Maar in eind januari was het zo erg. Hij was graatmager en niet meer vooruit te branden. Terwijl hij veel te eten kreeg!
Ik heb toen actie ondernomen en bloedonderzoek laten doen. Daar kwam niet echt iets uit maar het was toch vreemd dat hij zo sterk vermagerd was.
Ze hadden een idee maar wilde daar niks over zeggen om mij niet ongerust te maken. Voor verder onderzoek gingen wij naar Lienden. Met mijn vriendinnetje en paard onderweg met het hart in onze keel ''Het zou toch niks ernstigs zijn??''
Aangekomen bij de internist vertelde zij dat ze ook naar de bloedwaardes heeft gekeken en ook niks specifieks zag. Ook zij had een vermoede wat het wel kon zijn. Ze dacht aan EMND. ''Nooit van gehoord wat is dat?'' Na wat uitleg daarover dacht ik dat de grond onder mijn voeten zeg zakte en bij mijn vriendin ook.
Ze wilde dat ik hem daar liet voor verder onderzoek. Hij kreeg de volgende dag een echo en een rectaal onderzoek. Mocht daar niks uitkomen dan misschien nog een spierbiopsie.
Ik mocht hem vrijdag weer ophalen. Nu ging mijn vriend mee. Ik was helemaal zenuwachtig voor het slechte nieuws. Ik had mij daar ook helemaal op voorbereid.
Toen wij daar aankwamen zag ik het gezicht van de internist en dacht ‘’dit is helemaal fout.’’ Maar wonder boven wonder zag zij geen rede voor EMND. Maar wat het wel zou kunnen zijn?!?!? Ze dacht aan een stofwisselingsprobleem en vertelde dat ik contact moest opnemen met een dietist. En ik kreeg een supplement mee voor spieropbouw. Heel gelukkig mijn paardje mee genomen naar de pensionstal. Maar nog steeds erg mager. Ik heb contact gehad met een dietist wat zij mij vertelde was niks nieuws voor mij en ben daar dan ook niet mee verder gegaan. Na een ander halve week verder en geen verbetering zei mijn instructrice ''Haal hem maar per direct daar weg en zet hem thuis neer'' Na overleg met mijn ouders 4 dagen later mijn stond mijn prins weer thuis. En toen ik hem uit de trailer haalde leek het of mijn paard een diepe teug lucht nam en uitademende met de gedacht ‘’eindelijk ik ben weer thuis’’ En je zag hem iedere dag meer opknappen en weer een mooie vent worden. Wat is de diagnose? Nou ik denk verdriet….Wat denken jullie?
Hier wat fotos van voor en na:
4 maand later
Zoals jullie kunnen zien moet er nog wat bespiering aan maar zijn op de goede weg!
en veranderde van een leuke jolige bolle fjord in een hoopje zielig treurig paardje 
.Ze wou niet meer eten en viel ook veel af.
en toen we thuis aankwamen bloeide ze op slag op!!!!Hoofd hoog,oortjes naar voren en héél hard hinniken op onze shet.die nog met een leenpaardje thuis stond. 
