Geplaatst 
maar eindelijk tijd om een fototopic in elkaar te zetten 
Ik heb van 30 december t/m 6 januari een trektocht gemaakt in Marokko via Trailfinders. Gave tocht, en had gelukkig maar drie camera's mee, dus hopelijk kunnen jullie een beetje meegenieten Staan wat foto's in een linkje, onder de *kliks*. Ik was zelf al een week onderweg geweest in Marokko met m'n toenmalige vriend, dus ontmoette ik de rest van de groep in een hotel waar we 'verzameld werden'. Leuke internationale groep, met twee Zwitserse, een Oostenrijkse en een Franse amazone, we waren met z'n vijfen dus. Na de transfer van het hotel naar de stal, maakten we kennis met de paarden. Allemaal berber-arabierkruisingen, en heb zelden paarden in het buitenland gezien die in zulke goede conditie waren. Ik werd voorgesteld aan Arafat:
1
2
Niet zo heel fotogeniek, wel een erg leuk dier
Hele week heerlijk op gereden, brave hengst zonder dat je het idee had dat je op een draaimolenpaard zat. Heel zeker op het soms heel ruige terrein, enige waar we het soms over oneens waren was het tempo in de galop. Of ja... wij waren het wel eens, maar de gids bepaalt het, niet wij 
3
Tegen (of vlak na) zonsondergang kwamen we aan in het kamp wat door de organisatie werd opgezet. Dan was het paard afzadelen, vastzetten, eventueel helpen met voeren en anders gaan zitten terwijl de verse Marokkaanse muntthee en dadels al klaarstonden.
Daarna kon je een rondje om het kamp lopen om te genieten van de omgeving en weer een prachtige zonsondergang, je bed opmaken ( de tenten waren al opgezet door de orga) en heel snel een trui uit je tas vissen, en daarna nog één, en daarna een jas: want het werd kóud 's nachts.
Terwijl wij onderling wat konden praten of een spelletje spelen werd het eten bereid
heb onderweg beter gegeten dan in mening restaurant in Marokko. Tajine's, couscous, lekker vlees, brood, salades, vers fruit als toetje: geen straf na een dag in het zadel. 4
En dan 's ochtends vlak na zonsopgang je paard wakkermaken, *klik* opzadelen en op pad! De trektocht begon en eindigde in Zagora,, zo'n 250 kilometer ten zuidWesten van Marrakesh. Het landschap wat we gezien hebben is echt om heel stil van te worden. We hebben niet de échte grote zandduinen gezien, maar wel een gevarieerd landschap van de vruchtbare strook vlakbij de woestijn waar de palmbomen groeien en kleine dorpjes te vinden zijn, tot een uitloper van de zandwoestijn, tot vlaktes waar zover als je kijkt geen teken van leven te bekennen is, tot bergkammen waarvan ik blij ben dat ik er alleen in de vakantie overheenhoef in plaats van wekelijks voor de boodschappen
Ik had m'n helmcam mee, dit is de film die ik van de week gemaakt heb:
(echt de moeite waard om te vergroten vind ik - anders mis je de kamelen
) Het landschap:
6
7 (ik ben de achterste)
8
9
10
(zie je dat weggetje kronkelen in dhet midden van het beeld? Daar zijn we afgegaan *klik*
) Elke dag tijdens lunchtijd hielden we ongeveer een uur pauze. Op de eerste dagen in de buurt van een rivier vaak in iets wat je een 'oase' kon noemen en waar de paarden ook wat groen konden knabbelen. De 'vlaktedagen' was het wat zanderiger en wat langer zoeken om een plekje uit de wind te vinden. De paarden hadden er minder last van, de meeste wisten dat zodra het zadel af ging, ze even tijd voor zichzelf hadden. Siësta!
11
( met tijd voor pennymomentjes
*Klik* ) De eerste dagen konden de paarden uit de rivier drinken, de dagen daarna vonden we op verschillende plekken waterputten *klik*. De gidsen kenden de route goed en gaven een hoop vertrouwen. Spraken beide vloeiend Frans, en één ook erg goed Engels.
Wat ik zelf wel een tikje jammer vond was dat het een rustige route was met weinig draf en galop. Sommige dagen was dat logisch (geen haar op mijn hoofd die er aan zou denken om op de gladde stenen van een rivierbodem te draven, en de dag dat we de bergkam overgetrokken zijn zou galop ongeveer gelijk zijn aan zelfmoord
) maar ik ben ook wel ondergrond tegengekomen waar ik graag een stuk gedraafd zou hebben, maar waar we enkel bleven stappen. Gaf wel genoeg tijd om van het landschap te genieten, dus elk nadeel... En had ik al gezegd dat dat landschap gaaf was? Nog nooit zoveel indrukwekkend 'Niets' gezien als daar, wow. En 's nachts, als de zon weg was was het misschien nog wel mooier. Ik woon zelf in Delft, vlakbij het Westland. Als je bij mij 's nachts uit het raam kijkt is de hele wereld oranje en het enige sterrebeeld wat je kunt zien is de Grote Beer. Maar daar? geen licht in de wijde omgeving te zien, enkel duizenden, duizenden, duizenden sterren.
12 Op de vlakte - één van de gidsen vond dat ie best met spiegelreflex in galop foto's kon maken. Ik was ietwat skeptisch, maar hij had gelijk
13
14
15
En dan is sneller dan je wilt ook de laatste dag voorbij...
* of de vierluik! 
) 
